MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... .... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 03/02/2015 tarih ve 2014/...-2015/37 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin .... Şirketleri arasında yer aldığını ve “......” ibareli tanınmış markala ile ".....l" ibareli markanın sahibi olduğunu, davalı şirketin, bu markalar ile karıştırma ihtimali bulunacak derecede benzer nitelikteki “BVS” ibaresini marka olarak tescil ettirmek üzere davalı ...’ne başvuruda bulunduğunu, ..... kod numarasını alan başvurunun, Resmi Marka Bülteninde ilanı üzerine müvekkili tarafından "......" esas unsurlu ve "VS" ibareli markalan gerekçe gösterilerek Markalar Dairesi Başkanlığına itirazda bulunulduğunu, ancak itiraz yerinde görülmeyerek reddedildiğini, bu kararın yeniden incelenmesi talebinin de nihai olarak YİDK tarafından reddedildiğini; oysa; müvekkiline ait "......" ibareli markalarının tanınmış marka olduğunu, davalı başvurusunda bulunan sınıfların aynı olduğunu, davalı markasının tescili halinde KHK’nın .../.... maddesinde belirtilen ... koşulun gerçekleşeceğini, bu nedenle davaya konu kararın hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek, ... ..... sayılı YİDK kararının iptaline, tescili halinde markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, kurum kararının yerinde olduğunu savunmuştur.
Davalı şirket vekili, dava konusu markalar arasında benzerlik olmadığını, özel malların tüketicileri ile meslek sahiplerine hitap eden malların farklı incelemeye tabi tutulması gerektiğini, dava konusu markaların farklı sınıflarda tescilli olduğunu, davacı markaların tanınmışlığının davacıya tekel hakkı vermeyeceğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, örtüşen mallar çıkartıldıktan sonra geri kalan ve itiraza dayanak marka kapsamındaki mal hizmetlerin alıcılarından tümüyle farklı bulunan ortalama tüketiciler yönünden benzer kabul edilemeyeceği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, .../.../2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
.