Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, ... rant sigortasına giriş tarihinin Türkiye’de sigortalılık başlangıcı olduğunun ve yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacı, ... Rant sigortasına giriş tarihi olan 21.08.1984 tarihinin Türkiye’de sigortalılık başlangıcı olduğunun ve 01.05.2014 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitini istemiş, Mahkemece, 01.10.1987 tarihinin sigorta başlangıcı, 506 geçici 81/C maddesine göre 01.05.2014 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hükmedildiği anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağı 3201 sayılı Yasa ve mülga 506 sayılı Yasanın Geçici 81. maddeleridir. 23.08.1963 doğumlu olan ve Türkiye’de 13.07.2013- 06.04.2014 tarihleri arası 5 gün 4/1-a kapsamında çalışması ve 23.12.2013, 07.04.2014 tarihli talep ve 08.04.2014 tarihli ödemesi ile 5075 gün 4/1-a kapsamında borçlanan davacının 08.04.2014 tarihli tahsis talebinin Kurumca reddi üzerine açılan dava da Mahkemece, sigorta başlangıcı yönünden verilen karar isabetli ise de yaşlılık aylığı yönünden verilen karar isabetsiz olup bozma nedenidir.
Mahkemece, 23.08.1963 doğumlu olan davacı yönünden, sigortalılık başlangıç tarihinin 01.10.1987 tarihi olduğu gözetildiğinde, 4759 sayılı Yasanın 3. maddesi ile değişen 506 sayılı Yasanın Geçici 81. maddenin C fıkrası gereği, yaşlılık aylığı tahsisi için 23.05.2002 tarihinde 15 yıl sigortalılık süresi ile 50 yaşını doldurmuş ve 3600 gün malûllük, yaşlılık ve ölüm sigortaları primi ödemiş olması gerektiği, davacı yönünden 50 yaş şartının 23.08.2013 tarihinde gerçekleştiği, bu halde, davacının anılan fıkranın (b/bd) alt bendi gereği 59 yaş şartına tabi olup davacının 59 yaşı 23.08.2022 tarihinde dolduracağı gözetilerek tahsis koşularının değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmelidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 19.04.2017 gününde oy birliğiyle karar verildi.