BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 28. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 34. İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin, davalı iş yerine ait Kazakistan ve Irak"taki inşaat şantiyelerinde usta başı, boyacı, alçıpançı olarak 08/05/2009-28/04/2014 tarihleri arasında çalıştığını, son ücretinin aylık 2.100,00 USD olduğunu, üç öğün yemek ve barınma işveren tarafından sağlandığını, iş bitimi nedeniyle yurda gönderildiğini ileri sürerek, kıdem, ihbar tazminatları ile fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının müvekkil şirketin yurt dışı şantiyelerinde 07/05/2009-09/12/2010, 19/03/2013-09/04/2014 ve 16/07/2014-28/08/2014 tarihleri arasında çalıştığını, 09/12/2010 tarihinde istifa ederek iş sözleşmesinin sonlandırıldığını, bu dönem çalışmasının hizmet süresine dahil olmaması gerektiğini, iş sözleşmesinin 09/04/2014 tarihinde sona ereceğinin 4 hafta önceden ihbar edildiğini, bu nedenle ihbar tazminatı alacağının bulunmadığını, yıllık izinlerini kullandığını, davacının alacaklarının zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
İlk Derece Mahkemesince, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş akdinin işveren tarafından haklı neden olmadan feshedildiği, tazminatların ödendiğinin davalı tarafından kanıtlanamadığı, bu durumda davacının kıdem ve ihbar tazminatı almaya hak kazandığı, davalının yıllık izinlerin tamamının kullandırıldığını kanıtlayamadığı, dinlenen tanık beyanlarına göre davacının haftalık 21 saat fazla çalışmasının bulunduğu, genel tatil günlerinde ve ayda iki hafta tatili gününde çalıştığı, dava tarihinden geriye doğru 5 yıllık dönem dışında kalan ücret alacaklarının zamanaşımına uğradığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu:
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Bölge Adliye Mahkemesince, davalı vekilinin istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-b-2 maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Bölge Adliye Mahkemesinin kararına karşı taraf vekilleri temyiz başvurusunda bulunmuştur.
Gerekçe:
1-Davalı temyizi yönünden;
Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Dosya içeriğine göre, hüküm altına alınan ve temyize konu edilen miktarın Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihindeki Merkez Bankası dolar efektif satış kuru üzerinden Türk Lirasına çevrilmesi ile hesaplanan toplam miktar 59.061,58 TL olup, Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 72.070,00 TL kapsamında kaldığından davalının temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un 362/1-(a), 366. ve 352. maddeleri uyarınca REDDİNE,
2-Davacı temyizi yönünden;
a-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
b-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ile ulusal bayram genel tatil ücreti hesaplarının doğru yapılıp yapılmadığı noktasında toplanmaktadır.
Dosya içeriğine göre, davacının imzasını içermeyen aylık ücret bordrolarında saat ücreti ile temel ücret hesabı dışında fazla mesai, hafta tatili ile ulusal bayram genel tatil ücreti gibi tahakkuklara yer verilerek davacının banka hesabına yatan tutar ile uyumlu bir tahakkuka gidilmiştir. Davalı işveren işçinin imzasını içermeyen ve her zaman düzenlenmesi mümkün olan bordrolarla temel ücreti bölmek suretiyle diğer işçilik alacaklarının da ödendiği şeklinde bir uygulama geliştirmiştir. İşçinin banka hesabına yapılan ödemelerde maaş açıklaması dışında başka bir bilgiye yer verilmemiştir. Davacının yaptığı iş, kıdemi, bordro içerikleri ve tanık beyanları ile emsal ücret araştırması gözetilerek davacı işçinin aylık temel ücretinin net 1.700 USD olarak kabul edilmesi yerinde olmakla birlikte, bordroların fazla mesai ile tatil tahakkuklarını içermediği sonucuna da varılması gerekmektedir. Buna göre, imzasız bordrolarda aylık net 1.700 USD’nin üzerinde ödeme bulunan aylar yönünden işverence yapılan ödeme miktarlarının o dönem muaccel olan fazla mesai ve tatil alacaklarından mahsup edilmesi gerekirken, tüm tahakkukların mahsubu yoluna gidilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, kararın bir örneğinin İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgililere iadesine, 23.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.