Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/2924 Esas 2018/11053 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-3-b, 62/1, 51/1-3, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanunun 254. maddesinin 1.fıkrasında yapılan değişiklikle ilgili olarak; 5237 sayılı TCK"nın 89/1. maddesindeki taksirle yaralama suçu yeni düzenleme ile uzlaşma kapsamına alınan bir suç olmayıp değişiklik öncesinde de uzlaşma kapsamında olduğundan, mahkemece 28.05.2014 tarihli celsede, taraflara uzlaşmak için 20 gün süre tanındığı ve katılan vekili tarafından dosyaya ibraz edilen 16.06.2014 havale tarihli dilekçe ile tarafların belirtilen süre içinde uzlaşamadıklarının anlaşılması karşısında tebliğnamenin 02.12.2016 tarihli ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 35. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 254. maddesinin 1. fıkrası gereğince uzlaştırma işlemlerinin aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre yerine getirilmesi için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesine karar verilmek suretiyle hükmün bozulmasını öneren görüşüne iştirak edilmemiştir.
Mahkemece 28.05.2014 tarihli celsede, taraflara uzlaşmak için 20 gün süre tanındığı ve katılan vekili tarafından dosyaya ibraz edilen 16.06.2014 havale tarihli dilekçe ile tarafların belirtilen süre içinde uzlaşamadıklarının anlaşılması karşısında tebliğnamede bu konu hakkındaki bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak
İddianamede yer almayan TCK"nın 89/1-3-b maddesinin uygulanabilmesi için sanığa ek savunma hakkı verilmesi gerektiği gözetilmeyerek, 5271 sayılı CMK"nın 226/2. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 21.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.