Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/11736 Esas 2016/8795 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ




Taraflar arasındaki davadan dolayı ... 5. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 16/02/2015 gün ve 2012/531-2015/66 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı banka vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
HUMK 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL’yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi olan 16/03/2015 tarihi itibariyle 2.080,00 TL"dir. Davacı dava dilekçesiyle 1.950,00 TL alacağın davalılardan tahsilini talep etmiş; mahkemece davalı ..."e yönelik davanın açılmamış sayılmasına, davalı ..."ın kusuru olmadığından davanın reddine, davalı ... ve davalı bankaya yönelik davanın ise kabulü ile tahsilde tekerrür olmamak üzere 1.560,00 TL"nin 12/02/2001 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı ... ve davalı bankadan müştereken ve müteselsilen, geri kalan 390,00 TL"nin ise davalı ... tahsiline karar verilmiştir. Davacı vekili ve davalı banka vekilince temyize konu yapılan alacak miktarı yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığından temyiz istemlerinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekili ve davalı banka vekilin temyiz isteminin HUMK 432/4. maddesi hükmü uyarınca REDDİNE, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalı bankaya iadesine, 14/11/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.