BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 28. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... Anadolu 13. İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 12.10.2010 tarihinden itibaren davalı şirketin ... şubesinde satış mühendisi olarak çalışmaya başladığını, en son ücretinin aylık net 5.500,00-TL ve satış üzerinden % 2 oranında satış primi ile çalıştığını, yemek ve yol ücretinin şirket tarafından karşılandığını, davacının prim alacaklarında izni ve onayı olmadan 2013 yılından itibaren kesinti yapılarak eksik ödendiğini, davacının 2013 yılına ait 3.640 Euro, 2014 yılına ait 4.370 Euro ve 2015 yılına ait 15.000 Euro prim alacağının ödenmediğini, davacının ücret ve prim alacaklarının ödenmemesi nedeni ile iş akdini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, prim, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 2015 yılı içinde müvekkili şirkete rakip bir firma ile daha yüksek bir maaşla anlaştığını, ihbar tazminatı ödememek ve bazı haklar elde etmek niyetiyle şirketten alacağı olduğu gerekçesi ile iş sözleşmesini feshettiğini, davacının müvekkili şirketten hiçbir hak ve alacağının bulunmadığını, müvekkili şirket bünyesinde bugüne kadar hiç kimseye prim ödemesi yapılmadığını ve işyerinde böyle bir uygulama bulunmadığını, şirket sahibi tarafından yıllık kar dağıtımı sonrası şahsına düşen miktardan bir kısmı belli personele teşvik olarak ödemede bulunduğunu, bu ödemeyi yapıp yapmamanın kendi iradesine bağlı olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
İlk Derece Mahkemesince, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı tarafından yapılan feshin İş Kanunun 24/II-e maddesine göre haklı nedene dayandığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu:
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Bölge Adliye Mahkemesince, İlk Derece Mahkemesi kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu gerekçesiyle, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1,b-1. maddesi gereğince davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Bölge Adliye Mahkemesinin kararına karşı davalı vekili temyiz başvurusunda bulunmuştur.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut uyuşmazlıkta; fazla çalışma yaptığını iddia ederek alacak talebinde bulunan ve ispat yükü üzerinde olan davacı işçi dava dilekçesinde, çalışma saatleri bakımından somut bir açıklama yapmamış, fazla çalışma iddiasını genel geçer beyanlarla ifade etmiştir. Mahkemece dinlenen davacı tanıklarından Gökhan ve Özkan da davacının işyerinde hafta içi 5 gün 09.00-18.00 saatleri arasında çalıştığını beyan etmişler, bu saatleri aşan mesai yönünden genel geçer beyanlarda bulunarak somut bir izahat yapmamışlardır. Davalı tanık beyanlarına göre ise davacı işçi işyerinde hafta içi 5 gün 09.00-18.00 saatleri arasında çalışmaktadır.
Yukarıda açıklanan delil durumuna göre davacı işçinin fazla çalışma yaptığı iddiasını usulüne göre ispatladığı söylenemez. İspatlanamayan fazla çalışma ücreti talebinin reddi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararının ve bu karara karşı istinaf başvurusunu esastan reddeden Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, bozma kararının bir örneğinin ise kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.