Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2008/6269 Esas 2008/21218 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2008/6269
Karar No: 2008/21218
Karar Tarihi: 23.12.2008

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2008/6269 Esas 2008/21218 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi         2008/6269 E.  ,  2008/21218 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Ankara 2. İcra Hukuk Mahkemesi
    TARİHİ : 29/11/2007
    NUMARASI : 2007/525-2007/718

    Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki davalı(Alacaklı) vekili tarafından istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin kabulüne karar verilmiştir. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.                          
    Uyuşmazlık  3. kişinin İİK’nun 96 ve devamı maddelerine dayalı istihkak davasına  ilişkindir.
    Dava konusu menkul mallar 19.04.2005 ve 27.04.2005 tarihinde N.Caddesi N0:12/A ve N0:16 adreslerinde haczedilmiştir.Davacı haciz adresini 03.03.2005 tarihinde boş olarak kiraladığını ve borçlu şirketle aralarında bir devir ilişkisinin bulunmadığını ileri sürerek yapılan hacizlerin kaldırılmasını istemiştir.
    Mahkemece haciz adresinin davacı tarafından boş olarak teslim alındığından bahisle davanın kabulüne karar verilmişse de dosya içeriğine uygun düşmeyen gerekçelerle varılan sonuç doğru değildir.
    Haciz adresinde öncesinde borçlu şirketin faaliyette bulunduğu uyuşmazlık konusu değildir.Uyuşmazlık borçlu ile davacı arasındaki ilişkinin iş yeri devri niteliği taşıyıp taşımadığı noktasındadır.Borçlu A.Ltd.Şti,nin, kurucu ortakları F.A.,İ.E.A.iken son ortakları N. A.ve F.N.V.’dır.02.03.2005 tarihinde haciz adresinde kurulan davacı 3.kişinin kurucu ortakları ise N. K. ve F.N.V.dır.Haciz adresini davacı 3.kişiye 03.03.2005   tarihli kira sözleşmesiyle kiralayan şahıslar ise,borçlu  şirketin kurucu ortağı İ.A.ile hali hazır ortağı olan,F.N.V.dır.Nitekim haciz adresinin maliki olan B.A.Çankaya Kaymakamlığına verdiği 01.04.2005 tarihli dilekçesinde haciz adresini 30.10.2004 tarihli sözleşme ile borçlu Ltd.şirkete kiraya verdiği halde borçlu şirketten sonra davacı 3.kişinin haciz adresine kendisine haber vermeden ve aralarında herhangi bir kira sözleşmesi yapılmadan yerleştiğini ileri sürerek müracaatta bulunmuş, Çankaya Kaymakamlığınca yapılan soruşturma sonrası 14.04.2005 tarih ve 2005/17 sayılı kararı ile ,borçlu Ltd.şirketin kira borcuna ilişkin 05.03.2005 vade tarihli 15.000 USD bonoyu ödeyememesi üzerine ,borçlu ve davacı 3.kişi Ltd.şirket yetkililerinin mülk sahibi B. A. ile birlikte yaptıkları  görüşmeler sonrasında ,borçlu şirkete ait kira borcunun davacı 3.kişi B.2 T.Elektrik Ltd.Şirketi tarafından üstlenerek  ödendiği ödeme makbuzunun soruşturma memurluğuna sunulduğu dolayısıyla mülk sahibi B.A.nun davacı 3.kişinin haciz adresine yerleşmesinden  haberli olduğu ve ihtilafın hukuki nitelik taşığından bahisle 3091 sayılı yasa uyarınca şikayetin reddine karar verildiği görülmüştür.Tüm bu işlemler haciz adresinin borçlu tarafından organik bağ içinde bulunduğu davacı 3.kişiye devredildiğinin  açık kanıtıdır.
    Haciz adresinin  borçlu tarafından terk edilerek davalı tarafından işletilmesi danışığa dayalı iş yeri devri niteliğindedir.Davalı 3.kişi borçlunun borca batık halini bilebilecek durumda olup borçlu ile davalı arasındaki bu  ilişki, ticari işletme devri niteliğinde bulunduğundan İİK’nun 44 ve Borçlar Kanununun 179. maddelerinin uygulanması gerektiği açıktır. Anılan maddelerde öngörülen koşulların yerine getirildiği iddia ve ispat edilmemiştir. Gerçekten borçlu şirketin devri kayıtlı olduğu ticaret siciline bildirilerek ilan edildiği ve mal beyanının verildiğine ilişkin dosyada hiçbir kanıt yoktur.Öte yandan alacaklı tarafından borçluya gönderilen mallar haciz adresinde davalı 3.kişi tarafından borçlu adına teslim alınmıştır.Tüm bu işlemler danışıklı olup alacaklılardan mal kaçırmaya yöneliktir.
    Bu durumda; devir alacaklının haklarını etkilemeyeceği gibi, devralan  davalıda Borçlar Kanununun 179. maddesi gereği işletmenin borçlarından sorumlu bulunduğundan, davanın reddi gerekirken kabulü    usul ve yasaya aykırıdır.
    O halde, davalı alacaklının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
    SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı(Alacaklı)"ya iadesine,  23.12.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.   

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.