Davacı,  bakmakla yükümlü olduğu kızı için verilen "Ayakta Dik Pozisyonlandırma Cihazı" bedelinin Kurumdan yasal faiziyle birlikte tahsiline  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava,sigortalının bakmakla yükümlü olduğu kızı için verilen “Ayakta Dik Pozisyonlardırma Cihazı (Motorlu Kalkış –Motorlu sürüş)”bedelinin davalı kurumdan yasal faizi ile tahsili talebine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağı 1479 sayılı  Kanunun Ek 11 ve devamı maddeleridir.Anılan Kanunun Ek 17 .ve Ek18.maddelerinde de kurumca karşılanacak ilaçların ortez,protez ve iyileştirme vasıtaları ve benzeri yardımların yapılması ile bunların cins ve miktarı ile ödenecek bedellerinin tesbitine ilişkin usul ve esasların yönetmelikle düzenleneceği belirtilmiştir.Bu maddelerde yasanın aradığı ölçüt “iyileştirme vasıtası olması”dır.Aynı hüküm yasada bahsi geçen Yönetmeliğin 21.maddesinde de yer almaktadır.Bu hükümlere göre ,sigortalı veya hak sahibinin iyileşmesine katkı sağlamayacak ,hayati önemi olmayan veya kişinin hayatını idame ettirmesi için zorunlu olmayan ,ortez,protez ,araç ve gereçlerin kurumca karşılanmaması sonucuna varılmakla.yapılacak sağlık yardımlarının kapsamı ve amacı bu şekilde belirlenmiştir.Gerçekten,hastanın iyileşmesine katkıda bulunmayan sadece yaşam kalitesini olumlu yönde etkileyen tıbbi araç ve malzemenin söz konusu madde hükümleri dikkate alındığında  davalı kurumca  karşılanması olanaklı görülmemektedir.
Öncelikle yapılacak iş; dava konusu cihazın,tıbben ve fennen  hastanın iyileşmesine katkıda bulunup bulunmayacağı konusunda uzman bilirkişi heyetince saptanması gerekir.Saptama yapılırken ,iyileştirme vasıtası olma , hak sahibi hastanın hayat kalitesini iyileştirme niteliğinde değerlendirilmemeli  hastanın aktif hayata katılması amacıyla sağlık sorunun az veya çok giderilmesi şeklinde anlaşılması gerekeceği unutulmamalıdır.Alınan rapor  ile  , .cihazın kullanımının hastanın iyileşmesi yönünde hayati öneme haiz ve zorunlu olduğu sonucuna varılırsa şimdiki gibi davanın kabulüne karar verilmeli aksi durumda reddi gerekmektedir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmadan eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
O halde davalı kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 23.12.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.