Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/13870 Esas 2019/8496 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/13870
Karar No: 2019/8496
Karar Tarihi: 18.09.2019

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/13870 Esas 2019/8496 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalılar, davacının işyerine izinsiz girdikleri ve eşyalarını sökerek dışarı çıkardıkları iddiasıyla 1.500 TL maddi ve 20.000 TL manevi tazminat istemiyle dava açan davacının talebini reddetti. Mahkeme de eşyaların söküm anında zarar görmediği gerekçesiyle davayı reddetti. Davacı tarafından yapılan temyiz itirazlarına karar hukuk kurallarına uygun olması nedeniyle reddedildi. Ancak mahkemenin nispi harç ile başlangıçtaki peşin harcı mahsup ederek kalanı davacıdan alması usul ve yasaya aykırı olduğundan hüküm düzeltilerek onaylandı. Kararda HUMK 438/7 ve 440/I maddeleri yer almaktadır. HUMK 438/7 maddesi bir kararın düzeltilerek onanabileceğini belirlerken, 440/I madde ise karar düzeltme yolunun açık olduğunu ve bu yolun tebliğden itibaren 15 gün içinde kullanılabileceğini ifade eder.
13. Hukuk Dairesi         2016/13870 E.  ,  2019/8496 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
    K A R A R
    Davacı, davalıların, kendisine ait işyerine izinsiz girdiğini,eşyalarını sökerek dışarı çkardığını ve bu eşyalara zarar verdiğini ileri sürerek 1.500,00 TL maddi ve 20.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
    Davalılar, eşyalara zarar vermediklerini, bunun düzenlenen tutanakla da sabit olduğunu savunarak; davanın reddini dilemişlerdir.
    Mahkemece, eşyaların söküm anında değil davacının hakimiyet alanına geçtikten sonra zarar gördüğü gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının temyiz itirazlarının reddi gerekir.
    2-Dava, maddi ve manevi tazminat talebine ilişkindir. Mahkemece, davanın esastan reddine karar verilmiştir. Bu durumda mahkemece, maktu harç alınması gerekirken, nispi harca hükmedilip başlangıçta yatan peşin harç mahsup edilerek bakiye harcın davacıdan alınarak Hazineye irad kaydedilmesine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
    Ne var ki, yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, HUMK.’nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: (1) nolu bentte belirtilen nedenle davacının tüm temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte belirtilen nedenle hükmün 2. fıkrasındaki “Alınması gereken 1.468,66 TL harçtan peşin alınan 367,20 TL harcın mahsubu ile 1.101,46 TL karar ilam harcının davacıdan alınarak hazineye gelir kaydına," cümlesinin karar yerinden çıkartılarak, yerine " Peşin olarak yatırılan 367,20 TL harçtan alınması gerekli 27,70 TL maktu harcın mahsubuyla bakiye 339,50 TL‘nın istek halinde davacıya iadesine," cümlesinin yazılması, hükmün bu şekilde düzeltilerek ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/I maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 18/09/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.