Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapmak, 5464 sayılı Kanuna muhalefet
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."ın telekomünikasyon teçhizatları ticareti ile altın ve diğer kıymetli metallar ticaretinde bulunmak amacıyla 01/09/2010 tarihinde mükellefiyet tesis ettirdiği, 11/03/2013 tarihli vergi inceleme raporunda suça konu işletmenin POS işlemleri ile tefecilik suçunu işlediği yönünde rapor tanzim edildiği, 14/06/2013 ve 12/01/2016 tarihli iki ayrı bilirkişi raporlarında da eylemlerin tefecilik suçuna vücut verdiğinin belirlendiği görülmüş ise de;
Sanık ..."ın ısrarlı beyanlarında; işletmenin kendisine ait olmadığını ve suça konu eylemleri kendisinin gerçekleştirmediğini, kuzeni olan ..."na genel vekaletname verdiğini ve işletmeyle ilgili eylemleri Adem"in gerçekleştirmiş olabileceğini beyan ettiği, soruşturma aşamasında hakkında takipsizlik kararı verilen ve kovuşturma aşamasında tanık olarak dinlenen ..."in, sanığın genel vekaletname ile ilgili olarak vermiş olduğu beyanları doğruladığı, dosyada tanık sıfatıyla dinlenen mağdurların sanık ..."ı tanımadıklarını, komisyon karşılığı para aldıklarına yönelik eylemleri yine soruşturma aşamasında hakkında takipsizlik kararı verilen ... aracılığıyla gerçekleştirdiklerini beyan ettikleri anlaşılmakla, tüm dosya kapsamından sanığın kazanç sağlamak için POS işlemlerini kendisinin gerçekleştirdiği yönünde delil bulunmadığı, bu haliyle; sanık hakkında her iki suç açısından beraati yerine dosya kapsamı ve oluşa uygun düşmeyen gerekçelerle yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmiş olması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. ve 326/son maddeleri uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 21/01/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.