Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/1609 Esas 2018/11020 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/2-b, son, 62, 53/1, 53/6, 51. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,
1-Temel cezaya hükmedilirken uygulanan kanun ve maddesinin ilgili fıkrasının gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
2-TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının 1. paragrafındaki “alt sınırdan uzaklaşılmak suretiyle sanığın” ibaresinden sonra gelmek üzere “TCK’nın 89/1. maddesi uyarınca” yazılması ve hüküm fıkrasından TCK"nın 53/1-3. maddesi gereğince hükmedilen hak yoksunluğuna ilişkin paragrafın çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.