Resmi belgede sahtecilik - iftira - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/24595 Esas 2014/8311 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/24595
Karar No: 2014/8311
Karar Tarihi: 29.04.2014

Resmi belgede sahtecilik - iftira - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/24595 Esas 2014/8311 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kendisini avukat olarak tanıtarak sahte vekaletnameler düzenletmiş ve suçlu bulunmuştur. Ancak, kararın sanığa hatalı tebligat edildiği için usule uygun olmadığı ortaya çıkmıştır. Sanığın alt soyu üzerindeki hakları koşullu salıverilme ile geri verilecek ve cezanın infazı tamamlanana kadar diğer haklarından yoksun bırakılmıştır. Mahkeme kararı, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ile ilgilidir. Maddede belirtilen hak yoksunluğunun, koşullu salıverilme tarihine kadar alt soyu üzerindeki yetkiler ile sınırlandırılması gerektiği ve diğer hak yoksunluklarının ise cezanın infazı tamamlanana kadar uygulanması gerektiği belirtilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2012/24595 E. , 2014/8311 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, iftira
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yoklukta verilen karar, sanığa Tebligat Kanununun 35. maddesine göre 02.09.2008 tarihinde tebliğ edilmiş ise de; sanığın tebligatın yapıldığı tarihte cezaevinde olduğunun anlaşılması karşısında; tebligatın usulüne uygun olmadığı, sanığın temyizinin öğrenme tarihine göre süresinde kabulüyle yapılan incelemede;
Sanığın kendisini ... olarak tanıtıp suça konu ..... Noterliğinin....yevmiye numaralı düzenleme vekaletname düzenlettirmesi şeklinde gerçekleşen eyleminin kabulü halinde,suça konu vekaletnamenin sahteliği kanıtlanıncaya kadar geçerli resmi belgelerden olması nedeniyle eylemin 5237 sayılı TCK.nun 204/1-3 maddesindeki suçu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki yetkileri açısından koşullu salıverilmeye, 1. fıkrada yer alan diğer hak yoksunluklarının ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı ise de; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Yasanın 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün yerine, “53. maddenin 1. fıkrasının c bendindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yer alan diğer haklardan, cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” denilmek suretiyle eleştiri dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.