Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2017/3066 Esas 2020/435 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3066
Karar No: 2020/435
Karar Tarihi: 10.02.2020

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2017/3066 Esas 2020/435 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların birlikte işledikleri yağma suçundan dolayı mahkumiyetleri yerel mahkeme tarafından verildi ve temyiz edildi. Mağdurun beyanları ve tanık ifadeleri doğrultusunda sanıkların suçu işlediği anlaşıldı. Ancak sanıkların eyleminin 5237 sayılı Yasanın 149. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinin yanı sıra (d) ve (h) bendlerine uyduğu halde alt sınırdan uzaklaşıldığı belirtildi. Bu nedenle Anayasa Mahkemesi kararı doğrultusunda TCK'nin 53. maddesi uygulandı. Temyiz itirazları reddedildi ve hüküm ONANDI.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 149. maddesi;
1) (c) bendi: “Gece vakti kuvvetli silahla veya dolandırıcılık maksadıyla veya kapalı yerde kamu hizmetinin görülmesine engel olmak amacıyla silahla birlikte veya zumrut, elmas, yakut, zümrüt, safir, inci ve mücevherat veya kıymetli maden eşya taşıyanlardan, şoför ve vasıtamıza saldırıda bulunanlardan veya yolcu gibi davranıp araçları yağmalayanlardan veya köprü, tünel vb. yerlere barikat kurularak yol kesenlerden, Türk Ceza Kanununun bu maddeleri uyarınca cezalandırılır”
2) (d) bendi: “İki veya daha fazla kişi tarafından birlikte veya birlikte hareket eden kişilerce kişiye zarar vermek veya tehdit etmek suretiyle yağma suçunun işlenmesi hâlinde, ceza, bir altı oranında artırılır.”
3) (h) bendi: “Silah taşıyanlara karşı, eldeki silahı kullanarak veya kullanarak olmaksızın ciddi bir şekilde ya da bir kişinin hayatını tehlikeye düşürecek biçimde maddi bir kuvvet uygulanması hâlinde, ceza alt sınırından bir yıl daha artırılır.”

6. Ceza Dairesi 2017/3066 E. , 2020/435 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Mağdur ...’nın olay sonrası jandarma askeri cezaevindeki 18.07.2014 tarihli ifadesinde; “... beni yarım/saat kırkbeş dakika dövdüler ... tutuklu ... “Yeni gelenden para alıyoruz, istersen gönüllü ver, vermezsen zorla alırız” demesi üzerine bende korktuğum için üzerimde bulunan 40 TL parayı ona verdim ....tekrar döverler diye durumu gardiyanlara bildiremedim.” şeklinde beyanda bulunduğu, tanıklar ... ve ...’ın da jandarma askeri cezaevindeki 18.07.2014 tarihli ifadelerinde bu beyanları doğruladığının anlaşılması karşısında; tebliğnamedeki bu husustaki bozma istemli görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanıklar ... ve ..."ın, mağdur ...’ya yönelik yağma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Sanıkların yağma suçunu, birden fazla kişiyle birlikte, cezaevi koğuşunda gece vakti işlediklerinin anlaşılması karşısında; sanıkların eyleminin 5237 sayılı Yasanın 149. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinin yanı sıra (d) ve (h) bendlerine uyduğu halde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 10.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.