İnfaz kurumuna uyuşturucu madde sokma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2010/25993 Esas 2014/1360 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2010/25993
Karar No: 2014/1360
Karar Tarihi: 28.02.2014

İnfaz kurumuna uyuşturucu madde sokma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2010/25993 Esas 2014/1360 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin infaz kurumuna uyuşturucu madde sokma suçuyla suçlu bulunduğunu ve cezalandırıldığını belirtiyor. Ancak mahkemenin, suçu işlediği sırada başkasına vermek için uyuşturucu madde bulundurup nakletme suçunun tamamlandığı gerçeğini dikkate almayarak, suçun teşebbüs aşamasında kaldığı gerekçesiyle sanığın cezasından indirim yapılması gerektiğine karar verdiği belirtiliyor. Ancak mahkeme, karşı temyiz olmadığı için kararın bozulmadığı ifade ediliyor.
Mahkeme kararının detaylarına bakıldığında, sanığın suçunu işlediği saptandığı ve dosyada yer alan delillerin yeterli olduğu tespit ediliyor. Ancak, adli para cezasının belirlenmesinde yapılan hatalar nedeniyle kararın bozulmasına karar veriliyor. Kararın önemli kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir:
- TCK'nın 35. maddesi: İndirim nedenleri hakkında
- TCK'nın 52. maddesi: Para cezasının belirlenmesi hakkında
- 5083 sayılı Kanun'un 1. maddesi: Türk Lirası'nın kullanımı hakkında
- CMUK'nın 321. maddesi: Kararın bozulması hakkında
- CMUK'nın 322. maddesi: Kararın düzeltilmesi hakkında

10. Ceza Dairesi 2010/25993 E. , 2014/1360 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : İnfaz kurumuna uyuşturucu madde sokma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi:
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Fikri içtima kuralı gereğince belirlenen ve daha ağır sonuç doğuran başkasına vermek için “uyuşturucu madde bulundurup nakletme” suçunun tamamlandığı gözetilmeden, suç konusu esrarı infaz kurumuna sokma suçunun teşebbüs aşamasında kaldığı gerekçesiyle sanığın cezasından TCK"nın 35. maddesinin 2. fıkrası uyarınca indirim yapılması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile eleştiri ve aşağıda belirtilen dışında yaptırımların doğru olarak belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- 60 gün adli para cezasının TCK’nın 52. maddesinin 2. fıkrası gereğince günlüğü 20 YTL’den paraya çevrilmesi üzerine belirlenen sonuç para cezasının maddi hata nedeniyle “1200 YTL“ yerine “120 YTL“ olarak gösterilmesi,
2- Adli para cezasının, 5083 sayılı Kanun"un 1. maddesi ile hükümden sonra 01.01.2009 tarihinde yürürlüğe giren Bakanlar Kurulunun 04.04.2007 tarih ve 2007/11963 sayılı kararının 1. maddesi uyarınca Türk Lirası (TL) olarak belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan CMUK"nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, ancak bu aykırılıkların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun‘un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan,
1- TCK"nın 52. maddesinin 2. fıkrasının uygulandığı paragraftaki “120“ ibaresinin “1200“ olarak değiştirilmesi,
2- YTL olarak hükmolunan adli para cezasının TL"ye dönüştürülmesi,
Suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.