Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/13044 Esas 2017/3424 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi


Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
İş kazası sonucu yaralanan sigortalıya bağlanan gelir ve yapılan masraf nedeniyle uğranılan Kurum zararının yasal faiziyle tahsili istemine ilişkin olan davada; davanın yasal dayanağı, 506 sayılı Yasanın 26. maddesidir. Bu tür rücu davalarında faiz başlangıcı, gelirler yönünden gelir bağlama kararının Kurumun yetkili organınca onaylandığı tarih, masraflar yönünden ise sarf ve ödeme tarihleridir. Bu nedenle, sigortalıya yapılan tedavi masraflarının ayrı ayrı sarf tarihlerinden itibaren faize hükmetmek gerekirken, yazılı şekilde infaza elverişli olmayan hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki; bu hususun düzeltilmesi, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının birinci bendinde yazılı bulunan “her bir gider için bilirkişi ...’in 27.12.2014 tarihli raporunda belirtilen faiz başlangıç tarihinden” sözcüklerinin silinerek yerine "60,52 TL"sının 11.09.2008; 6.482,72 TL"sının 13.10.2008; 870,00 TL"sının 11.11.2008; 36,75 TL"sının 14.12.2008 tarihinden" sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.