Davacı,  ilk işe girdiği 1.9.1976 tarihi itibadriyle doğum tarihinin 1951 yılı olduğuna ve yaşlılık aylığına hak kazandığının tesbitine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine  karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.                              
Dava, davacının  ilk işe girdiği 01.09.1976 tarihi itibari ile doğum tarihinin 1951 yılı olduğuna ve yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, İstemin Reddine karar verilmiş ise de bu  sonuç usul ve yasaya uygun değildir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden,  Hatay  Antakya 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 25.03.1971 tarih ve  1971/149 E 1971/171 K sayılı kararı ile Nüfus kaydında 02.03.1953  olan doğum tarihi 22.12.1951 olarak düzeltildiği ve bu düzeltmenin 27.04.1971 tarihinde nüfus kaydına işlendiği, 01.09.1976 tarihinde SSK lı olarak çalışmaya başladığı ve davacıya 1951 D lu olarak 01.09.1976 tarihinde  SSK lı çalışmaya başladığını gösterir kimlik belgesi verildiği, 1951  olan doğum tarihine göre  17.05.1971-17.01.1973 tarihleri arasında askerlik görevini yaptığı, 30 Kasım 1983 düzenleme tarihli pasaport belgesi verildiği, daha sonra Hatay 2 Asliye Hukuk Mahkemesinin 03.12.1985 tarih ve 1985/685 E 1985/632 K sayılı kararı ile  22.03.1953 olan doğum tarihinin 22.01.1951 olarak düzeltildiği,  davacının kuruma yaptığı 24.08.2006 tarihli tahsisi talebinin,  doğum tarihinde yapılan düzeltmenin sigortaya giriş tarihinden sonra yapıldığı gerekçesi ile doğum tarihi 1953 kabul edilerek ret edildiği anlaşılmaktadır.
Anayasanın 138/son maddesi hükmüne göre; Yasama ve yürütme organları ile idare, mahkeme kararlarına uymak zorundadır; bu organlar ve idare, mahkeme kararlarını hiçbir suretle değiştiremez ve bunların yerine getirilmesini geciktiremez. Anılan hüküm gereğince kesinleşen mahkeme kararları  herkes için  bu arada mahkemeler için de bağlayıcıdır.
Somut olayda davacının sigortalı olarak çalışmaya başladığı  01.09.1976 tarihinden önce  Hatay  Antakya 1 Asliye Hukuk Mahkemesinin 25.03.1971 tarih ve  1971/149 E 1971/171 K sayılı kararı ile Nüfus kaydında 02.03.1953  olan doğum tarihi 22.12.1951 olarak düzeltilerek nüfus kaydına işlenmiştir. Bu nedenle 506 sayılı yasanın 120/2 maddisinde düzenlenen sigortalının bu kanuna tabi olarak ilk defa çalışmaya başladığı tarihte nüfus kütüğünde kayıtlı  bulunan 22.12.1951 yerine 03.05.1953 kabul edilerek  Anayasanın 138/son maddesine aykırı olarak, doğum tarihini 22.12.1951 olarak düzeltilen anılan kararın bilimsel ve tıbbi verilere dayalı olarak verilmediği gerekçesi ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
Yapılacak iş; davacının sigortalı olarak çalışmaya başladığı tarihten önce mahkeme kararı ile düzeltilen ve nüfus kayıtlarına işlenen ayrıca askerlik işlemlerinde ve Pasaport belgesi düzenlenirken esas alınan 22.12.1951 tarihinin doğum tarihi kabul edilerek yaşlılık aylığı şartları yönünden tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece açıklanan maddi ve hukuki olgular gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde  daıvacıya iadesine,22.12.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.