Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/23944 Esas 2017/4296 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili ..."ın 24/10/2008 günü davalı sürücü ..."in idaresindeki ... plakalı hususi otomobil ile otoyol kenarında bekleyen müvekkilinin yanında manevra yaparken müvekkiline çarptığını, trafik kazası nedeniyle davacının sol ayak parmağının dört tanesinin kırıldığını ve sağ ayağının da diz kapağı ile birlikte aşırı derecede ezildiğini, ayağı alçıya alınan müvekkilinin bir ay çalışamadığını bildirerek fazlaya ilişkin talep ve dava hakları saklı kalmak kaydı ile 8.000,00 TL manevi tazminat ve 2.000,00 TL maddi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini verilmesi talep etmiştir.
Birleşen dosyada davacı vekili, aynı kaza ile ilgili olarak 2.000 TL maddi tazminat talebini kazaya sebebiyet veren aracın trafik sigortasına yöneltmiştir.
Davalılar ... ve ... vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- 6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2014 yılı için 1.890,00 TL"dir.
Temyize konu asıl dosyadaki davalılar ve birleşen dosyadaki davalı aleyhine hükmedilen 787,50 TL maddi tazminat tutarları yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca ...’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı vekilinin maddi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davacı vekilinin manevi tazminatın miktarına ilşkin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, ve özellikle, manevi tazminatın takdirinde B.K.’nun 47. maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin maddi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin yerinde görülmeyen manevi tazminata ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 24,75 TL fazla alınan peşin harcın temyiz eden davacıya geri verilmesine 20/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.