MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, 2547 sayılı Yasanın 35. maddesi kapsamında yüksek lisans ve doktora eğitimi öncesinde imzaladığı 08.02.2006 tarihli yüklenme ve kefalet senedinin hükümsüzlüğü ile mecburi hizmet yükümlülüğünün bulunmadığının tespiti istenilmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Davacı tarafından verilen, 09.02.2006 tarihinde düzenlenen taahhütname ve kefalet senedi içeriğine göre; taahhütnamenin 6. maddesinde “1. maddede yazılı sebeple ... Üniversitesinde bulunmamdan dolayı ücret, aidat, tazminat, tayin bedeli gibi adlar altında yapılan her türlü ödemeler ile yol ve ikamet giderlerini ve hususlara ilave olarak şahsım adına programın içinde veya dışında her ne sebeple olursa olsun sarfedilen meblağı beşinci maddede belirtilen nedenlerden dolayı eksik mecburi hizmet süresi bulunduğu takdirde eksik hizmet süremle orantılı olarak bana ödendiği tarihten itibaren yasal faizi ile birlikte hesaplanacak borç tutarını protesto keşidesine ve hüküm istihsaline hacet kalmaksızın nakden ve def"aten ya da bana verilen süre içerisinde eşit taksitlerle ... ... Üniversitesine ödeyeceğimi şimdiden taahhüt ve kabul ederim" şeklinde davacının taahhütte bulunduğu anlaşılmıştır.
Davacı sözü edilen bu taahhütnamenin imzalandığı tarihte yürürlükte bulunan 818 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 24. vd. maddeleri anlamında hata, hile veya tehdit altında kendisine imzalatıldığını ileri sürmemiştir. Davacının özgür iradesi ile davalı üniversiteye böyle bir yüklenme senedi vermesini yasaklayan bir yasal düzenleme olmadığı gibi, davacı kendi isteği dışında ... Üniversitesine gönderilmiş değildir. O halde bu taahhütname davacıyı bağlar niteliktedir. Davacının halen taahhütname gereğince yükümlüğü devam ettiğinden taahhütnameyi geçersiz kılan bir durum da bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken, olayda uygulanma imkanı bulanmayan
657 sayılı Yasanın Ek 35. maddesi ile 2547 sayılı Yasanın 35. maddesinin çatıştığı, özel kanun durumunda olan 2547 sayılı Yasaya öncelik verilmesi gerektiği gerekçesiyle davanın reddi doğru değil ise de, sonucu itibarıyla doğru olan kararın yukarıda açıklanan gerekçeyle, gerekçe değiştirilmek suretiyle ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye onama harcının temyiz edene yükletilmesine, 12.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.