23. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/352 Karar No: 2020/3728 Karar Tarihi: 23.11.2020
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/352 Esas 2020/3728 Karar Sayılı İlamı
23. Hukuk Dairesi 2017/352 E. , 2020/3728 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki kayıt kabul davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. - K A R A R - Davacı vekili, müvekkilinin müflis işyerinde çalıştığını, bu çalışmaları nedeniyle 68.550,86 TL işçilik alacaklarının müvekkiline ödenmediğini, müvekkilinin maaşının resmi kayıtlarda az gösterildiğini, alacak hesaplarının gerçek üzeriden yapılması gerektiğini ileri sürerek, müvekkilinin alacağının 1. sırada müflis şirket iflas masasına kayıt ve kabulüne karar erilmesine talep ve dava etmiştir. Davalı, davaya yanıt vermemiştir Mahkemece iddia, savunma somut olayda, davalı şirketin iflasından sonra İİK"nın 235/1. maddesi hükmü uyarınca kayıt-kabul istemiyle bu davanın süresinde açıldığı, davanın sıraya ilişkin olmadığı ve İş Mahkemesinin baştan ya da sonradan görevli olduğu hallerden birisinin gerçekleşmediği gözetilerek mahkemenin görevli olduğunun kabulü ile uyuşmazlığın esasının incelenmesi gerektiğine dair Dairemizin bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre; davacının müflis şirkette çalıştığı dönemde davacıya dava konusu edilen 2008 yılının 5. ayından 2009 yılının 4. ayına kadarki döneme ait ücret alacakları yönünden bir ödeme yapılmaması sözleşmeyi haklı nedenlerle feshettiği, bu dönemlere ilişkin davacının müflis şirketten işçilik alacakları ve kıdem tazminatı yönünden iflas tarihinde kadar faiz alacağı bulunduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle davacı alacağının iflastan önceki 1 yıllık sürede tahakkuk etmemesi sebebiyle 1. sıraya kaydığının mümkün olmaması ve mahkemece de 1. sıraya kaydı yönünde karar verilmemesine göre, davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 23.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.