Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/5560 Esas 2015/9718 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/5560
Karar No: 2015/9718
Karar Tarihi: 06.05.2015

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/5560 Esas 2015/9718 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Lüleburgaz 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen hırsızlık davasında, sanık müdafienin yasal süresi geçmiş olan temyiz isteği reddedilmiştir. Ancak, diğer sanıkların temyiz itirazları yerinde bulunmuştur. Mahkeme, ahırın evin müştemilatı niteliğinde olması nedeniyle sanıkların eyleminin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğunu ve yasal süresi geçmiş olan temyiz isteğinin REDDİNE karar vermiştir. Kanun maddeleri olarak; 1412 sayılı CMUK'nın 310. ve 317. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 142/1-b ve 142/2-g maddeleri ve 53. maddesinin 1. fıkrasının ‘a,b,c,d,e’ bentleri ve 3. fıkrası gösterilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2014/5560 E. , 2015/9718 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Lüleburgaz 2. Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık ... hakkında kurulan hükme ilişkin sanık müdafinin temyiz itirazları üzerine yapılan incelemede,
26/06/2012 günü tebliğ edilen hükmü 05/07/2012 günü temyiz eden sanık müdafinin, 1412 sayılı CMUK"nın 310. maddesi uyarınca yasal süresinde olmayan temyiz isteğinin aynı kanunun 317.maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanıklar ... hakkında kurulan hükümlere ilişkin sanıkların temyiz itirazlarına gelince,
Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a-Olay yeri kroki ve fotoğraflarına göre, suça konu hayvanların çalındığı ahırın şikayetçinin oturduğu eve 5 metre mesafede olduğunun belirlenmesi karşısında, ahırın evin müştemilatı niteliğinde olması nedeniyle sanıkların eylemlerinin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun"un 142/2-g maddesi uyarınca ceza tayini,
b-5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının ‘a,b,c,d,e’ bentlerindeki haklardan yoksun bırakılmanın hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c maddesinde belirtilen, velayet hakkından vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin ise aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca sadece kendi alt soyu üzerindeki yetkileri yönünden koşullu salıvermeye kadar uygulanabileceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 06/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.