Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, aksi kurum işleminin iptali ile maluliyet aylığı bağlanması gerektiğinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 50. maddesinde, medeni haklardan yararlanma ehliyetine sahip olanın, dava ehliyetine de sahip olduğu; anılan Kanunun 114. maddesinin (d) ve (f) bentlerinde, tarafların, taraf ve dava ehliyetine sahip olmalarının dava şartı olduğu belirtilmiştir. Dolayısıyla dava şartlarının olup olmadığı, Mahkemeler ve giderek, Yargıtayca her aşamada irdelenecektir.
Dava ehliyeti, kişinin bizzat veya vekili aracılığıyla bir davayı davacı veya davalı olarak takip etme ve usuli işlemleri yapabilme ehliyetidir. Dava ehliyeti, medeni hakları kullanma ehliyetinin usul hukukunda büründüğü şekildir; dolayısıyla, medeni hakları kullanma ehliyetine ( fiil ehliyetine ) sahip gerçek ve tüzel kişiler dava ehliyetine de sahiptirler.
Eldeki davada; davacının, 07.03.2007 tarihli maluliyet aylığı talebinden sonra, davalı Kurumca gönderildiği Konya Meram Araştırma Hastanesinden verilen 03.07.2006 tarihli sağlık Kurulu raporundan davacıya sınır zeka ve depresyon tanısı ile orta kognitif bozukluk teşhisi konulduğu, bir başkasının bakımına muhtaç olduğu belirtilmiştir. Yargılama sırasında aldırılan Adli Tıp 3. İhtisas Kurulu Raporuna göre, davacının, şizofreni olduğu (tedavi ile çalışma olanağı vermeyen) ve depresyon tanısının konulması ile başkasının bakımına sürekli muhtaç durumda olduğu belirtilmiştir. Dosyadaki belgelerden Konya 1. Sulh Hukuk Mahkemesinin 04.09.2014 tarih 2014/1009-1208 Karar sayılı ilamı ile davacının, akıl hastalığı veya akıl zayıflığı kenar başlığını taşıyan Türk Medeni Kanunu’nun 405. Maddesi uyarınca kısıtlanmış ve kardeşinin kendisine vasi olarak atanmış olduğu anlaşılmaktadır. Türk Medeni Kanunu’nun 448. Maddesi vesayet altındaki kişinin taraf bulunduğu davalarda onun vasi tarafından temsil edileceğini öngörmekle birlikte, vasi, sadece vasi kararına



istinaden ayırt etme gücünden yoksun bulunan küçük ya da mahcuru davada temsil etme yetkisine sahip değildir. Vasinin, anılan temsil görevini yerine getirebilmesi için Türk Medeni Kanunu’nun 462/8. Maddesi uyarınca vesayet makamı tarafından kendisine husumet izni verilmesi gerekir. Dava ehliyeti Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 114/1-d maddesinde dava şartı olarak düzenlenmiş olup mahkemece, davacıya ilişkin olarak husumete izin kararı almak ve dosyaya ibraz etmek üzere vasiye süre tanınmalı, bu noksanlık giderildikten sonra davanın esasına girilip toplanan ve toplanacak delillerin sonucuna göre bir karar verilmelidir. Yazılı şekilde tesis edilen karar sair hususlar incelenmeksizin bu nedenle usul ve yasaya aykırı görülmüştür.
O hâlde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 18.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.