Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/15180 Esas 2018/1587 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : 2005 tarihindeki eylemi sebebi ile; TCK 155/1, 62, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet
2007 tarihindeki eylemi sebebi ile; TCK 155/1, 62, 52/2-4, 50/1-a maddeleri gereğince mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet hükümleri sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."ın katılan ..."un aracının muayenesini yaptırabileceğini söyleyip 2005 ve 2007 yıllarında iki defa para aldığı ancak resmi olarak muayeneleri yaptırmayarak güveni kötüye kullanma suçunu işlediği olayda;
1- Sanığın katılandan muayene işlerini yaptıracağını söylerek 2005 yılında para alıp muayeneyi yaptırmaması eylemi yönünden yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 7. ve 5252 sayılı Kanunun 9.madde hükümleri karşısında; sanığa yüklenen "güveni kötüye kullanma" suçunun kanunda gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırı itibariyle tâbi olduğu aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımı süresinin, suçun işlendiği 19.07.2005 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nun 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE,
2- Sanığın katılandan muayene işlerini yaptıracağını söyleyerek 2007 yılında para alıp muayeneyi yaptırmaması eylemi yönünden yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen dolandırıcılık suçu nedeniyle, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş olup sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, 07.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.