Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işlemek, 2911 sayılı Kanuna muhalefet etmek, Silahlı terör örgütünün propagandasını yapmak, Görevi yaptırmamak için direnme
Hüküm : 1- 3713 sayılı Kanunun 7/2, 5237 sayılı TCK"nın 62, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet
2- 2911 sayılı Kanunun 33/1, 5237 sayılı TCK"nın 62, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet
3- 2911 sayılı Kanunun 32/1, 5237 sayılı TCK"nın 62, 52/2-4. maddeleri uyarıncamahkumiyet
4- 5237 sayılı TCK"nın 265/1-3, 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi, 5237 sayılı TCK"nın 62, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet
5- 5237 sayılı TCK"nın 314/3 maddesi delaleti ile 220/6. maddesi yollamasıyla TCK"nın 314/2, 220/6, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi, TCK"nın 62, 53/1, 58/9 ve 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
04.04.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanan 6638 sayılı Kanunla 3713 sayılı Kanunun 7/2-a maddesinde yapılan değişikliklerin de sanığın açıkça aleyhine olduğu saptanarak yapılan incelemede;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı iptal kararının TCK"nın 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş,
Adli para cezalarının yerine getirilmemesi halinde 6545 sayılı Kanunla değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3 maddesi uyarınca infaz aşamasında resen uygulama yapılabileceğinden, sanık hakkında 2911 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından ve görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükümlerde, TCK"nın 52/4 maddesi gereğince yapılan ihtar sonuca etkili görülmemiş,
Örgüt adına suç işlemeden tayin olunan temel cezaya TCK"nın 220. maddesinin 6. fıkrasının 2. cümlesindeki indirim uygulandıktan sonra devamında 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi gereğince artırım yapılması gerekirken, yazılı şekilde uygulama yapılması sonuç ceza değişmediğinden; olay ve yakalama tutanağı ile tanık beyanlarına göre sanığın elinde bulunan taş ile birden fazla görevliye karşı üzerine atılı eylemi gerçekleştirdiği anlaşılmakla, cezasında TCK"nın 265/4. ve 43. maddeleri uyarınca artırım yapılması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezaları azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA, 29.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.