Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm :CMK’nın 223/2-e maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili ve mahalli cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılama sonunda, sanığın atılı suçu işlediklerine ilişkin mahkumiyete yeter kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin sanığın kusurlu olduğuna, eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, mahalli Cumhuriyet savcısının sanığın olayda tali kusurlu olduğuna, cezalandırılması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olayda kusurları bulunmayan sanığın CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraati yerine, aynı kanunun 223/2-e maddesi gereğince beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasından "Sanığın üzerine atılı taksirle yaralama suçunu işlediği sabit olmadığından CMK"nın 223/2-e Madde ve fıkrası gereğince beraatine" cümlesi çıkartılarak yerine, "Sanığın taksire dayalı kusurlarının bulunmaması nedeniyle, CMK"nın 223/2 (c) maddesi gereğince beraatine" cümlesinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.