Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/13988 Esas 2017/3373 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne, karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
5510 sayılı Kanunun 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 21. maddesiyle yeniden getirilen “sigortalı veya hak sahiplerinin işverenden isteyebilecekleri tutarlarla sınırlı” tazmin hükmünün, 5510 sayılı Yasa"nın yürürlüğü öncesinde gerçekleşen iş kazalarından kaynaklanan rücuan tazminat davalarında uygulanmasına olanak veren bir düzenleme bulunmadığı gözetildiğinde davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasa"nın 9., 10. ve 26. maddeleridir.
Dosya kapsamındaki bilgi ve belgelerden, iş kazası geçiren sigortalı için 3.698,31 TL hastane masrafı yapıldığı, 554,00 TL geçici iş göremezlik ödeneğinin sigortalıya ödendiği anlaşılmaktadır. Dolayısıyla, kurum toplam zararı 4.251,31 TL dir.
Hükme esas alınan kusur raporunda, davalı işverenin % 70, kazalı sigortalının % 30 kusurlu olduğu, yasal süre içinde sigortalının bildiriminin yapılmamış olması sebebiyle davalı işverenin % 85 kusur oranı üzerinden sorumlu olduğu tespiti yapılmıştır.
Davacı Kurum, davalı şirketin % 100 kusurlu olduğu, bu kusur oranı üzerinden sorumlu olması gerektiği gerekçesiyle verilen kararı temyiz etmiştir. Kurumun karşılanmayan zarar miktarı 637,85 TL dir.
2015 yılı temyiz kesinlik sınırı 2.080,00 TL dir. Davacı Kurumun temyizi, temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından, temyiz dilekçesinin kesinlik nedeniyle reddine karar vermek gerekmiştir.
S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz dilekçesinin; miktar itibarıyla kesinlik nedeniyle REDDİNE, 17.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.