Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/1727 Esas 2018/10944 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 52, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, kazanın işyeri ile ilgili olmadığına, kusur konusunda yanlış değrlendirme yapıldığına, beraat etmesi gerektiğine yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Mağdurun duyularından veya organlarından birinin işlevinin yitirilmesine neden olacak şekilde yaralanması sebebiyle, sanığa hükmolunan temel cezada bir kat oranında artırım yapıldığı sırada, gerekçeli kararın hüküm fıkrasında, TCK"nın 89/3-b olan uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2- Sanık hakkında bir tam gün karşılığı takdir edilen adli para cezasının miktarı belirlenirken uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 2. bendinde yer alan "anlaşılmakla" ibaresinden sonra gelmek üzere "TCK’nın 89/3-b maddesi gereğince" ibaresinin yazılması ve hüküm fıkrasının 4. bendinde
“TCK’nın 52. maddesi” ibaresinin “TCK’nın 52/2 maddesi” olarak değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.