Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/14888 Esas 2017/3370 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
5510 sayılı Kanunun 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 21. maddesiyle yeniden getirilen “sigortalı veya hak sahiplerinin işverenden isteyebilecekleri tutarlarla sınırlı” tazmin hükmünün, 5510 sayılı Yasa"nın yürürlüğü öncesinde gerçekleşen iş kazalarından kaynaklanan rücuan tazminat davalarında uygulanmasına olanak veren bir düzenleme bulunmadığı gözetildiğinde davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasa"nın 26. maddesidir.
Kurum müfettişliği tarafından düzenlenen raporda, dava konusu olayın iş kazası olduğu, davalı işveren .... Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketinin olayın meydana gelmesinde % 100 kusurlu olduğu tespiti yapılmıştır.
Yargılama aşamasında düzenlenen ve hükme esas alınan heyet bilirkişi raporunda, davalı işveren .... Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketinin % 55, .... şantiye şefinin % 30, kazalı sigortalı...’ın %15 kusurlu olduğu tespiti yapılmıştır.
Mahkemece, Kurum müfettişliği tarafından düzenlenen kusur raporu ile hükme esas alınan kusur raporu arasındaki çelişki giderilmeli, talep ve kabule göre; teselsül olmadığından, davalı işveren şirketin kendi kusur oranı olan % 55 ten sorumlu olduğu dikkate alınmalı, sonucuna göre karar verilmelidir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz ardı edilerek, eksik araştırma ve inceleme sonucu, yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, taraf vekillerinin vekilinin temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 17.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.