Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/24560 Esas 2014/8239 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/24560
Karar No: 2014/8239
Karar Tarihi: 29.04.2014

Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/24560 Esas 2014/8239 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, vergi usul kanununa muhalefet suçu işlediği tespit edilen sanığın mahkum edilmesine hükmetmiştir. Ancak, temel ceza ve ceza artırımı hesaplamalarında yasal hükümlere uyulmamıştır. Bu nedenle, sanığın temel cezasının 18 ay hapis cezası olarak belirlenmesi gerektiği, ceza artırımı yapılarak 22 ay 15 güne çıkartılması ve ceza indirimi ile sonuç hapis cezasının 18 ay 22 gün olarak belirlenmesi gerektiği kararlaştırılmıştır. Ayrıca, hak yoksunluğunun koşullu salıverilene kadar uygulanabileceği belirtilmiştir. Kararda, 213 sayılı Vergi Usul Yasası, 5237 sayılı TCK, 5320 sayılı Yasa ve 1412 sayılı Yasa gibi kanun maddelerine atıfta bulunulmuştur.

11. Ceza Dairesi 2012/24560 E. , 2014/8239 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
1-213 sayılı Vergi Usul Yasasının 359/b-1. maddesi ile uygulama yapılırken cezanın alt sınırının 18 ay hapis olduğu gözetilmeyerek temel cezanın 1 yıl 6 ay hapis cezası olarak belirlendikten sonra, 5237 sayılı TCK.nun 61/6. maddesine aykırı olacak şekilde aynı Yasanın 43 ve 62. maddeleri gereğince uygulanan artırım ve indirimin de yıl üzerinden yapılması suretiyle sonuçta fazla ceza tayini
2-5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilen hükümlünün kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı ise de; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Yasanın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından temel cezanın belirlenmesi ve 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkartılarak yerlerine sanığın eylemine uyan 213 sayılı Yasanın 359/b-1. maddesi uyarınca temel cezanın 18 ay hapis cezası olarak belirlenmesine, 5237 sayılı TCK.nun 43. maddesi uyarınca cezanın 1/4 oranında artırılarak 22 ay 15 güne çıkartılması aynı Yasanın 62. maddesi ile 1/6 oranında indirim yapılarak sonuç hapis cezasının 18 ay 22 gün olarak belirlenmesi, “53. maddenin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkranın diğer bentlerinde yazılı haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına”, denilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.04.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.