Tebliğname No : KD - 2014/21709

Sanık A.. Y.. hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan yapılan yargılaması sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetine dair Ankara 9. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 02.10.2012 gün ve 2012/91 Esas, 2012/1297 Karar sayılı hükmün sanık müdafii tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 04.06.2013 gün ve 2013/1507 Esas, 2013/7029 Karar sayılı ilamı ile hükmün onanması yönündeki kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03.02.2014 gün ve 2014/21709 sayılı itiraznamesi ile 5271 sayılı CMK.nın 308. maddesinin 2 ve 3. fıkraları gereğince itiraz etmesi üzerine dosya Daireye gönderilmekle incelendi;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı yerinde görüldüğünden İTİRAZIN KABULÜNE, Dairemizce verilen 04.06.2013 gün ve 2013/1507 Esas, 2013/7029 Karar sayılı onama kararının 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle 5271 sayılı CMK.nın 308. maddesine eklenen 2 ve 3. fıkraları uyarınca KALDIRILMASINA, karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mahkemece hükme esas alınan Gazi Üniversitesi Sağlık Araştırma ve Uygulama Merkezince düzenlenen 16.05.2012 günlü raporunda mağdurenin olay nedeniyle ruh sağlığının bozulduğunun bildirildiği ancak muayene bulguları ve mağdurede ki ruhsal hastalığın ne olduğu belirtilmediği, ayrıca yargılama aşamasında mağdurenin 2009 yılında Özel M..P..merkezinde çocukluk döneminde aile ilişkilerinde değişme tanısı ile tedavi olduğuna dair yazı bulunmasına rağmen, dosyada bu tedavilere ilişkin hasta dosyasının örneğinin bulunmadığından,öncelikle adı geçen özel psikiyatri merkezinden mağdurenin varsa tedavi evrakları ve dosyası getirtilerek mağdurenin Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas dairesine sevkinin yapılarak dava konusu olay nedeniyle ruh sağlığının bozulup bozulmadığı hususunda rapor alındıktan sonra sonucuna göre sanık hakkında TCK.nın 103/6. maddesinin tatbiki konusunda bir karar verilmesi gerekirken yetersiz rapora istinaden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.