Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2013/8935 Esas 2014/6197 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/8935
Karar No: 2014/6197
Karar Tarihi: 01.04.2014

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2013/8935 Esas 2014/6197 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, T. İş Bankası A.Ş. personeli tarafından zimmetine geçirilen 138.785 TL mevduatın davacıya geri ödenmesi için yapılan icra takibine karşı davalı banka tarafından yapılan itirazın iptali istemini değerlendirdi. Bankanın savunması üzerine, mahkeme davacının zararının bankanın kabulünde olduğunu ve yapılan devir işlemlerinin davacının zararını karşılamak amacıyla yapıldığını bankanın kanıtlayamadığını belirterek, davanın kabulüne karar verdi. Ancak, davalı bankanın temyiz etmesi üzerine, İzmir 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nin dava dışı personeli olan M.Ş.'nin zimmet suçundan devam eden davasının sonucunun bekletici mesele olarak değerlendirilmediğini belirten Yargıtay, kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu belirtti ve hükmün bozulmasına karar verdi.
Kanun Maddeleri: Türk Borçlar Kanunu'nun 74. maddesi (818 Sayılı Borçlar Kanunu'nun 53. maddesi)

19. Hukuk Dairesi 2013/8935 E. , 2014/6197 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İzmir 11. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 08/01/2013
NUMARASI : 2012/430-2013/5

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davalı T. İş Bankası A.Ş. vek.Av. S.. B.. ile ihbar olunan M.. Ş.. vek.Av. ... gelmiş, diğer davacı taraftan da kimse gelmemiş olduğundan, onun yokluğunda duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-KARAR-

Dava, banka personelinin zimmetine geçirdiği mevduatın iadesi amacıyla yapılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkindir.
Davalı banka vekili, davacıya ait 138.785 TL mevduatın banka personeli tarafından zimmete geçirildiği konusunda bir ihtilaf bulunmadığını, ancak sözkonusu paranın anılan personel tarafından davacıya kooperatif hissesi ve araç devri yapılarak geri ödendiğini, bu nedenle bankadan mükerrer tahsilat yapılmaya çalışıldığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacının uğradığı zararın bankanın kabulünde olduğu, davacıya devri yapılan kooperatif hissesi ile motorlu taşıtın kusurlu banka personelinin eşine ait olduğu, resmi kayıtlara göre devir işleminin satış olarak gördüğü, bu işlemlerin davacının zararını karşılamak amacıyla yapıldığını bankanın kanıtlayamadığı gerekçeleriyle davanın kabulüne karar verilmiş, kararı davalı banka vekili temyiz etmiştir.
İzmir 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2008/323 E sayılı dosyasında davalı bankanın personeli olan dava dışı M.. Ş.. hakkında davaya konu bankacılık işlemlerine ilişkin olarak zimmet suçundan dolayı açılan davanın derdest olduğu ve kararın henüz kesinleşmediği dosya içeriğinden anlaşılmaktadır. Bu durumda ceza mahkemesinin olası bir kesinleşmiş mahkumiyet kararının ve özellikle ödemelere ilişkin tespitlerinin 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 74’ncü (818 Sayılı Borçlar Kanununun 53. maddesi) uyarınca delil değeri taşıma ihtimali bulunduğu gözetilerek, söz konusu ceza davasının sonucunun Hukuk Muhakemeleri Kanununun 165/1 hükmü uyarınca bekletici mesele yapılması ve tüm delillerin birlikte değerlendirilmesi gerekirken, bu husus gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, vekili Yargıtay duruşmasında hazır bulunan davalı T.İş Bankası A.Ş. yararına takdir edilen 1.100 TL duruşma vekâlet ücretinin davacıdan alınarak anılan davalıya ödenmesine, peşin harcın istek halinde iadesine, 01.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.