Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2007/25702 Esas 2008/18787 Karar Sayılı İlamı

Davacı, yaşlılık aylığının geç ödenmesi nedeniyle hak kazanılan  tarih ile ödeme tarihleri arasındaki yasal faiziyle birlikte tahsiline  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, hükmün uyulan önceki Yargıtay bozma ilamına uygun biçimde verilmiş olmasına göre davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2- Davacı, yaşlılık aylığının davalı Kurumca geç ödenmesi sebebiyle birikmiş faiz alacağını istemiş mahkemece istemin kabulüne ilişkin karar  önce  Dairemizin 11.7.2006 tarihli  kararı ile faiz oranlarının uygulanmasında   temerrüt tarihi ile son ödeme tarihi arasındaki sürede faiz oranları değiştiği halde temerrüt tarihindeki oran üzerinden hesaplama yapılmak suretiyle faiz alacağının hesaplanmasında hata yapıldığı gerekçesiyle  bozulmuştur.
Bozma ilamına uyma kararı veren mahkemece yeniden alınan  bilirkişi raporunda; bozma yararında belirtilmiş olmasına rağmen temerrüt tarihi ile ödeme tarihi arasındaki sürede değişen faiz oranları dikkate alınmaksızın. temerrüt tarihindeki  faiz oranı esas alınarak tüm dönemi kapsayacak şekilde tek faiz oranı üzerinden hesaplama yapılmış olması ayrıca  25.05.2002 tarihinde yasal faiz oranı % 55 olduğu halde % 60, 25.06.2003 tarihinde % 50 olduğu halde % 55, 25.06.2004 tarihinde %38 olduğu halde % 43, 25.12.2004 tarihinde % 32 olduğu halde % 38 faiz oranının esas alınarak hesaplama yapılması hatalı olduğundan  bahisle bozulmuş yeniden yapılan yargılama sonucu alınan  09.11.2007 tarihli bilirkişi raporunda da Kanuni faiz oranı esas  alındığı belirtilmesine rağmen  uygulama kısmında hatalı olarak  25.5.2002 tarihinde yasal faiz oranı %55 olduğu halde %60, 25.6.2003 tarihinde %50 olduğu halde %55, 25.6.2004 tarihinde %38 olduğu halde %43 oranı esas alınarak hesaplama yapıldığı anlaşılmaktadır.
Önceki bozma ilamında da belirtildiği üzere ,mahkemelerin birincil ve en önemli görevi kısa sürede adil ve doğru karara ulaşmasıdır. Bu bağlamda gereksiz zaman ve emek kaybını önlemek gerektiği açıktır. Somut olayda Dairemizin iki  bozma ilamının da  iyi okunarak alınan bilirkişi raporunun bozma ilamına uygun düzenlenip düzenlenmediği denetlenmeden mahkemece sadece bilirkişi raporunun sonuç bölümü esas alınarak aynı hatalar tekrarlanmak sureti ile  gereksiz zaman kaybına neden olunduğu görülmektedir.  Mahkemece bu tür yanlış uygulamalara mahal verilmemesi konusunda azami özen gösterilmesi gerektiği dikkate alınarak belirtilen esaslar çerçevesinde yeniden bilirkişi raporu olarak çıkacak sonuca göre karar verilmelidir.
Mahkemece bu maddi ve hukuku olgular dikkate alınmadan bozma kararı gereği yerine getirilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 02.12.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.