Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/22315 Esas 2017/4232 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkiline akaryakıt servis istasyonları poliçesiyle sigortalı işyerinde elektrik akımının alçalıp yükselmesinden dolayı iki adet pompaya ait beynin hasara uğradığını, hasar nedeniyle sigortalısına 1.727 TL hasar tazminatı ödediğini, davalı tarafın hasardan sorumlu olduğunu beyanla, ödenen 1.727 TL"nin fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 04.11.2010 tarihinden işleyecek avans faizi ile davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davalı şirketin herhangi bir kusuru bulunmadığından bahisle davanın reddine karar verilmiş; hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle mülga 1086 Sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890 TL"ye çıkarılmıştır.
Davacı sigortalısına ödediği 1.727 TL’nin fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla davalıdan rücuen tahsilini talep etmiş, mahkemece davanın reddine hükmolunmuştur. Davacı için reddedilen kısmın 1.727 TL olduğu anlaşıldığından, davacı yönünden verilen hüküm kesin niteliktedir.


Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 18.4.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.