Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2008/4222 Esas 2008/18641 Karar Sayılı İlamı

Davacı,  davalılardan işverene ait işyerinde 1989-Ekim 2003 tarihleri arasında çalıştığının tespitiyle, işçilik alacaklarının tahsiline  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kısmen  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.    
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı kanuni gerektirici nedenlere  göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan  temyiz itirazlarının reddine.
2-Dava, davacının 1989 yılı ile Ekim 2003 tarihine kadar davalıya ait işyerinde 506 sayılı Yasa’ya  tabi sigortalı olarak çalıştığının tespiti ile işçilik haklarıyla ilgili tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, 2.4.1991-10.5.1991 ve 17.12.1996-27.10.2003 tarihleri arasında tespit ile kıdem ve ihbar tazminatı alacağını, kötü niyet tazminatı isteminin reddi ile diğer işçilik alacakları istemi davacı tarafça takip edilmediğinden  HUMK’nun 409. maddesi gereğince işlemden kaldırılmasına karar verilmiştir.
Davalı işyerinin 1.6.1990 tarihinde 506 sayılı Yasa kapsamına alındığı halen devam ettiği, davacının davalı işyerine ...kod no’su ile 17.12.1996-22.10.2001 tarihleri arasında 100 sigortalılık hizmeti ile poliçe doldurduğun (işlem yaptığı) işyerine 2034 kod no ile işe başladığı iş müfettişi raporunda dinlenen tanıklarla bordro tanıkları ifadelerinde prim esasına göre çalıştığını  söyledikleri 1989-2004 yılları arasında poliçelerde ...ve ... kod no’lu elemana  ait poliçeler olduğu ve 10.5.1991  tarihinde davacı kodu olan  2034 koduna rastlandığı, bilirkişi raporunda 2.4.1991-10.5.1991 tarihleri arası hakdüşürücü uğradığı 17.12.1996-27.10.2003 tarihleri arasında tespit kararı verilebileceği, kıdem ve ihbar tazminat alacağı için hesaplama yapıldığı görülmüştür.
Mahkemece, 506 sayılı Yasa’nın 79. maddesine göre yapılan inceleme, araştırma sonucunda tanık beyanları nazara alınarak 17.12.1996-27.10.2003 tarihleri arasında tespite karar verilmesi yerinde ise de 2.4.1991-10.5.1991 tarihleri arasında çalışmaları ispat edilemediğinden  bu sure yönünde davanın  reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde  hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı işverene iadesine, 1.12.2008  gününde oybirliğiyle karar verildi.