MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda hükümlünün hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h ve 62.maddeleri gereğince 4 yıl 2 ay hapis cezasıyla mahkûmiyetine dair kurulan 13/12/2016 tarihli ve 2016/717 Esas, 2016/447 Karar sayılı ilamın hükümlü müdafii tarafından istinaf edilmesi üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesince gerçekleştirilen inceleme neticesinde istinaf başvurusunun esastan reddine dair 02/02/2017 tarihli ve 2017/201 Esas, 2017/209 Karar sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a maddesi uyarınca kesin olarak verilmesinin ardından hükmün infazına başlandığı, hükümlünün 31/10/2019 tarihli dilekçesi ile 1. yargı paketi kapsamında temyiz hakkı kazandığından bahisle kararı temyiz etmesi üzerine, mahkemece 08/11/2019 tarihli ek karar ile hükümlünün infazının durdurulması talebinin reddine, itiraz mercii olarak Gaziantep Ağır Ceza Mahkemesi tarafından yapılmasının uygun olacağının belirtildiği,hükümlüye kararın tebliğ edildiği ancak hükümlünün bu karara yönelik bir itiraz talebinin bulunmadığı, temyiz hakkını kullanmak istediğine ilişkin 11/12/2019 tarihli dilekçesinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesince incelenerek 20/12/2019 tarihinde verilen 2017/201 Esas, 2017/209 Karar sayılı temyiz isteminin reddine dair ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın ONANMASINA, 02/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.