Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/13755 Esas 2014/1214 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/13755
Karar No: 2014/1214
Karar Tarihi: 24.02.2014

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/13755 Esas 2014/1214 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir kişi uyuşturucu madde ticareti yapmak suçundan mahkum edilmiştir. Mahkeme, yargılama sürecinin yasaya uygun yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda belirtildiği, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiği ve suç tipinin doğru belirlendiği sonucuna varmıştır. Ancak, TCK'nın 53. maddesi uygulanırken, sanığın kendi alt soyu dışındaki kişilerle ilgili olarak velayet hakkı veya vesayete ilişkin bir hizmette bulunma yetkisinden yoksun bırakılmasına karar verilmemesi nedeniyle temyiz itirazları yerinde görülmüştür. Bu nedenle, hükmün bozulması ve düzeltilmesi kararlaştırılmıştır.
TCK'nın 53. maddesi, müebbet hapis cezası verilen kişilerin kendi alt soyu dışındaki kişilerle ilgili, velayet hakkı veya vesayete ilişkin bir hizmette bulunma yetkisinden yoksun bırakılabileceği hükümdür. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına da karar verilmiştir.

10. Ceza Dairesi 2013/13755 E. , 2014/1214 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipinin doğru olarak belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 53. maddesi uygulanırken, sanığın kendi alt soyu dışındaki kişilerle ilgili, bu maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde öngörülen “velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunma yetkisi”nden yoksun bırakılmasına karar verilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına“ ibaresinin yazılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.