5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/5094 Esas 2021/652 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5094
Karar No: 2021/652
Karar Tarihi: 27.01.2021

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/5094 Esas 2021/652 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel Mahkeme tarafından verilen mahkumiyet hükmüne yapılan temyiz başvurusunda, Gümrük İdaresi vekilinin nakil aracının müsaderesi talebinin mahkeme kararında olmadığı için bu talebe yönelik bir hüküm bulunmadığı belirtilerek temyiz isteminin reddedildiği görülmüştür. Sanık hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin ise reddi nedeni olmadığından işin esasına geçilmiştir. Ancak, kararda yapılan hatalar nedeniyle HÜKMÜN BOZULMASINA karar verilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır:
- 5607 Sayılı Kanun'un 5. maddesi
- 5237 sayılı TCK' nun 7. maddesi
- 7242 sayılı Kanun'un 62. maddesi
- 5607 sayılı Kanun'un 13/1. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 54/4. maddesi
- 6455 Sayılı Kanun ile değişik 5607 Sayılı Kanun'un davaya katılma hakkıyla ilgili maddesi

19. Ceza Dairesi 2019/5094 E. , 2021/652 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
I) Suça konu eşyaların naklinde kullanılan aracın müsadere edilmesi gerektiğine yönelik katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz isteminin kapsamının nakil aracının müsaderesine karar verilmesi gerektiğine dair olduğu anlaşılmakla iddianamede nakil aracının müsaderesinin talep edilmemiş ve bu hususta mahkemece de karar verilmemiş olması karşısında ortada temyizi kabil bir hüküm bulunmadığından katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi uyarınca tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE,
II) Sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 62. maddesi ile değişik 5607 sayılı Kanun"un 5. maddesi uyarınca, kovuşturma aşamasında ""etkin pişmanlık"" hükümlerinin uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre;
1) Suça konu sigaraların numune alınmak suretiyle imha edildiğinin anlaşılması karşısında sadece numune alınan sigaraların müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, ayrıca sigaraların 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK"nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,

2) Suç tarihi itibarıyla uygulanması gereken 6455 Sayılı Kanun ile değişik 5607 Sayılı Kanun kapsamında TAPDK’nin davaya katılma hakkı bulunmadığı gözetilmeksizin davaya katılmasına karar verilerek lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. Maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 27/01/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.