Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2017/1246 Esas 2017/3283 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi


Davacı Kurum, 02.09.2008 tarihli trafik iş kazası sonucu ölen sigortalının hak sahiplerine bağlanan gelirin ve cenaze giderinin 506 sayılı Yasanın 10 ve 26. maddesi uyarınca tazminine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, bozmaya uyarak ilamda belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum vekili ve davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre temyiz eden davalının temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Dava; iş kazasından doğan rücuan tazminat istemine ilişkin olup, yasal dayanağı 506 sayılı Kanunun 10. ve 26. maddeleridir. Somut olayda 506 sayılı Kanunun 9. ve 10. maddesindeki koşulların işveren yönünden oluştuğu ve zararlandırıcı sigorta olayında davalı işverenin %40 sigortalı işçinin %60 oranında kusurlu olduğu 08.10.2016 tarihli bilirkişi raporu ile belirgindir.
İşverenin sorumluluğu 506 sayılı Yasanın 10. maddesi kapsamında kusursuzluk sorumluluk ilkesine daynmakta olup, zararlandırıcı sigorta olayında işverenin hiç kusuru olmasa bile, şayet sigortalının işe giriş bildirgesi yasal süre içerisinde kuruma verilmemişse ve zararlandırıcı sigorta olayı bu yasal süreden sonra meydana gelmişse kurumca yapılan sigorta yardımlarından 10. maddeye göre sorumlu tutulması, bu durumda kusursuz olsa bile belirlenen ilk peşin sermaye değerinden, Borçlar Kanunu’nun 43-44. maddeleri uyarınca sigortalının kusurunun %50"sinden az olmamak üzere hakkaniyet indirimi yapılarak kurum zararının belirlenmesi gerekecektir.
Bu ilkeler çerçevesinde, işçinin kusur oranının yarısı oranında indirim yapılması halinde işverenin sorumluluğu %70 oranında kabul edilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme sonucu işverenin sorumluluğu, 08.10.2016 tarihli bilirkişi raporuna göre %40 kabul edilerek, mahkemenin 30.09.2015 tarih ve 2014/202 esas-2015/335 karar nolu kararı ile davalının %50 sorumluluğu üzerinden kabul kararı verildiği ve bu kararın davacı Kurum tarafından temyiz edilmesi üzerine davacı Kurum lehine kazanılmış hak oluştuğundan bahisle %50 kusur oranı üzerinde kabul kararı verilmesi isabetsizdir. Davacı kurum lehine %50 oranında kusur kazanılmış hak oluşturmuştur bunun altında kusur oranına hükmedilmez ancak yukarıda belirtilen ilkeler çerçevesinde davalının sorumluluğunun %70 oranında olduğunun kabulü gerektiğinden kazanılmış hakkın ihlali söz konusu değildir.
O halde, davacı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 12.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.