Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/558 Esas 2018/10869 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasıyla TCK"nın 89/4, 62, 53/1, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, Türk Ceza Kanununun 89/4, 62/1. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tâbi tutulmasına dair Kocaeli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/07/2013 tarihli ve 2012/938 esas, 2013/387 sayılı kararının 10/09/2013 tarihinde kesinleşmesini müteakip sanığın denetim süresi içerisinde 21/01/2014 tarihinde trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu işlediği ve Gölcük 3. Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 30/09/2014 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Kocaeli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/02/2015 tarihli ve 2014/569 esas, 2015/55 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Sanığın, yokluğunda verilip, 25/02/2015 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü, CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra, 13/03/2015 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin, isteme uygun olarak REDDİNE, 19/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.