Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/571 Esas 2018/10864 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 22/3, 62/1, 53/1-3, 53/6, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken; olay günü sanığın idaresindeki otomobille, gece vakti, iki şeritli ve iki yönlü, asfalt kaplama, düz, kuru ve aydınlatma direklerinin bulunduğu yolda, kaza mahallinde belirlenmiş hız limitinin çok üzerinde ve sollama yasağının bulunduğu bir bölgede seyir halindeyken, önünde seyreden başka bir aracı sollamak için karşı yönden gelen araçların kullanımındaki şeride geçerek ..."ın idaresindeki motosiklete çarpıp ölümüne asli kusurlu olarak sebebiyet verdiği ve mahkemece de bu şekilde kabul edilen olayda, sanık hakkında temel ceza miktarı belirlenirken alt sınırdan sınırdan uzaklaşılmasında isabetsizlik görülmemekle teşdidin derecesinde yanılgıya düşülerek alt sınırdan çok fazla uzaklaşmak suretiyle fazla belirlenmesi,
2) 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 19/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.