Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/12786 Esas 2016/4401 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/12786
Karar No: 2016/4401
Karar Tarihi: 30.03.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/12786 Esas 2016/4401 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın hırsızlık suçu nedeniyle mahkum edildiği ve adli sicil kaydında kasıtlı suçtan daha önce tekerrüre esas hükümlülüğü bulunduğu belirtilmiştir. Ancak bu durumun karşı temyiz olmadığından dolayı bozma nedeni yapılmadığı belirtilmiştir. Mahkeme dosya içeriği, kanıtlar ve hakimin takdirine göre suçun sanık tarafından işlendiğini kabul etmiş ve diğer temyiz nedenlerinin yerinde görülmediğini belirtmiştir. Ancak sanık hakkında hapis cezası uygulandığı için TCK'nın 53/1. maddesi uyarınca cezanın tamamlanıncaya kadar kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yoksun bırakılması gerektiği belirtilerek bu hususun göz ardı edildiği ifade edilmiştir. Ayrıca T.C. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan iptal kararının da dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle mahkeme kararı bozulmuş ve TCK'nın 53. maddesi ile ilgili olan tüm kısımlar çıkartılmıştır. İlgili kanun maddesi, TCK'nın 53/1. maddesi olarak belirtilmiştir ve cezanın tamamlanıncaya kadar sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yoksun bırakılması gerektiği vurgulanmıştır. Ayr

17. Ceza Dairesi 2015/12786 E. , 2016/4401 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın adli sicil kaydına göre kasıtlı suçtan tekerrüre esas hükümlülüğü bulunduğu halde hakkında 5237 sayılı Yasa"nın 58/6-7. maddesi ile uygulama yapılmaması, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin “a, b, c, d ,e” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve ayrıca T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafıinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükümden TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların çıkartılması ile yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ibaresi eklenmek suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.