MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 22/01/2015 tarih ve 2012/425-2015/11 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için dosya mahalline gönderilmişti. Bu noksanlıkların giderilerek dosyanın gönderildiği anlaşılmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, ... hizmet markasının müvekkili adına tescil edildiğini, davalı şirketin 2007 yılı Kasım ayında ..."de faaliyete geçtiğini şirket ortaklarından birisinin müvekkilinin babası ... olduğunu, şirketin faaliyet isminin ... ibaresi olarak müvekkili tarafından bulunduğunu ve bu ismin davalı firmaca daha sonra kullanıldığını, işletmenin 30/11/2011 tarihinde kapandığını, müvekkilinin de başlangıçta bu şirkette çalıştığını ve daha sonra işten ayrıldığını, işten ayrıldığı 30/05/2009 tarihinden işletmenin kapatıldığı 30/11/2011 tarihine kadar davalı firmanın müvekkilinin markasını haksız yere kullandığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 3.000,00 TL maddi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporları, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; ... markasının davalı tarafça 2007 yılından itibaren kullanılmaya başlandığı, davacının marka başvurusunun ise bundan 14 ay sonra gerçekleştiği, davalı tarafın markayı daha önce kullandığını ispatlaması karşısında davacı tarafın tescil belgesindeki tarihin daha sonraki bir tarih olması sebebiyle şirketin 2007 yılında faaliyete geçtiğinin şirket esas sözleşmesi ile ve şirketin sicile kayıt tarihi ile ve vergi levhası ile tespit edildiğinden öncelikle kullanımının yazılı belgelerle ispatlandığı dolayısıyla yazılı belge karşısında tanık beyanlarına itibar edilemeyeceği bu haliyle davacının markasal haklarına herhangi bir tecavüzün olmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 31/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.