MAHKEMESİ : 2. FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK
Taraflar arasında görülen davada ... 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 26/05/2015 tarih ve 2014/22-2015/54 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin 05.04.2010 tarihinde kurulduğunu ve ödeme kaydedici cihazların üretim ve satışını yaptığını, bu faaliyet alanının ‘’ 9.sınıfa dahil olduğunu, müvekkilinin ticaret unvanının esaslı unsuru olan "..." ibaresini kurulduğu günden beri işletme adı olarak kullandığı gibi tüm üretim ve satış faaliyetlerinde de marka olarak kullandığını, "..." ibaresinin davalı tarafından "... 1300" olarak haksız ve kötü niyetli tescil edildiğini, davacının söz konusu marka üzerinde eskiye dayalı olarak hak sahibi olduğunu ileri sürerek, davalı adına 2011/68497 numara ile 09. sınıfta tescilli "... 1300" markasının hükümsüzlüğüne ve "..." ibaresinin terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davalı firmanın 20.11.1997 tarihinde kurulduğunu ve mikro kişisel taşınabilir ev, hobi ve diğer bilgisayar sistemlerin onarımı servis hizmetleri ve dahili pazarlaması toptan ve perakende ticareti ve bu konularla ilgili danışmanlık hizmeti alanında faaliyet gösterdiğini, davacı şirketin ise 2010 yılında kurulduğunu davacının davalı şirketin tescil tarihi olan 2011 yılına kadar geçen 1 senelik sürede "..." ibaresini sadece ticaret unvanında kullanması ile bu isim üzerinde bir hak kazanamayacağını ve bu sürede belirtilen ibare ile tanınır hale geldiğinin kabul edilemeyeceğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, benimsenen 29.04.2015 tarihli bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalıya ait 2011/68497 nolu "... 1300" markasının 9.sınıf "bilimsel amaçlı ve laboratuvarda kullanım amaçlı olanlar dahil ölçme aletleri, cihazları, göstergeler, ses ve görüntünün kaydı, nakli veya yeniden meydana getirilmesi için cihazlar, manyetik, optik ve pozlanmış film halinde kayıt taşıyıcılar, antenler, uydu antenler, yükselticiler...." emtiası için 14.02.2013 tarihinde tescil edildiği, davacı şirketin 05.04.2010 tarihinde, davalı şirketin ise 20.11.1997 tarihinde bilgi teknolojileri meslek grubunda ticaret siciline kaydedilerek kuruldukları, davacı şirketin unvanında yer alan "..." ibaresini sadece ticaret unvanı olarak kullandığı, markasal olarak kullanımını, yani gerçek hak sahibi olduğunu ve davalının "... 1300" isimli markasını kötü niyetli olarak tescil ettirdiğini ispatlayamadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Davacı tarafça, uyuşmazlık konusu "... " ibaresinin tescilli ticaret unvanı olduğu, bu ibare üzerinde davalıya nazaran öncelik hakkı bulunduğundan bahisle davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesi istenmiştir. Mahkemece, davacı tarafça "..." ibaresinin markasal kullanımının bulunmadığı ve davalının markasını kötü niyetle tescil ettirdiğinin ispat edilemediği gerekçesi ile dava reddedilmiştir.
Davacı şirket ticaret siciline 05.04.2010 günü tescil edilmiş olup, ticaret unvanının ayırt edici kelimesi “...” ibaresidir. 556 sayılı KHK"nın 8/5. maddesine göre tescil için başvurusu yapılmış markanın, başkasına ait kişi ismi, fotoğrafı, telif hakkı veya herhangi bir sınai mülkiyet hakkını kapsaması halinde, hak sahibinin itirazı üzerine tescil başvurusu reddedilir. Bu durum, aynı zamanda 556 sayılı KHK"nın 42/1-b maddesi uyarınca hükümsüzlük nedenidir.
Bu itibarla, davacının 2010 yılında tescil olunan ticaret unvanının kılavuz sözcüğü içerisinde "..." ibaresinin de bulunduğu dikkate alınarak, 556 sayılı KHK"nın 8/5 ve 42/1-b maddeleri kapsamında davacı şirketin tescil tarihi itibariyle anasözleşmesinde belirtilen iştigal alanında kalan mal ve hizmetler ile dava konusu markanın tescilli olduğu 9. sınıf mallar bakımından aynı yada benzer türden olmaları halinde dava konusu markanın hükümsüzlüğünü talep edebileceği gözetilmek suretiyle uyuşmazlığın 556 sayılı KHK"nın 8/5 ve 42/1-b maddeleri çerçevesinde tartışılarak bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 31/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.