Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2020/1705 Esas 2020/6362 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/1705
Karar No: 2020/6362
Karar Tarihi: 10.06.2020

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2020/1705 Esas 2020/6362 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme işçinin alacaklarına ilişkin davayı değerlendirmiştir. Kararda, temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararların temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Bozmadan sonra tesis edilen mahkeme kararında, bozma kararı kapsamı dışında kalan alacaklara dair hüküm kısmının dikkate alınmaması gerektiği vurgulanmıştır. Dosya içeriğine göre, bozma kararı kapsamında bulunan fazla mesai ücreti alacağı ve ulusal bayram, genel tatil ücreti alacağı bakımından reddedilen miktarların toplamı karar tarihinde temyiz kesinlik sınırı olan 3.200,00 TL kapsamında kalmıştır. Temyiz başvurusu, mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427 ve 432 maddeleri uyarınca reddedilmiştir. Kanun maddeleri, temyiz kesinlik sınırı konusunda kesin kurallar içermektedir.

(Kapatılan)22. Hukuk Dairesi 2020/1705 E. , 2020/6362 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Somut olayda, Bozmadan sonra tesis edilen mahkeme kararında, temyiz kesinlik sınırının belirlenmesinde, bozma kararı kapsamı dışında kalan alacaklara dair hüküm kısmının dikkate alınmaması gereklidir. Şu halde, dosya içeriğine göre, Dairemizin 19.12.2018 tarihli bozma kararı kapsamında bulunan fazla mesai ücreti alacağı bakımından bozma ilamı sonrası reddedilen 584,77 TL ve ulusal bayram, genel tatil ücreti alacağı bakımından bozma ilamı sonrası reddedilen 69,20 TL olup, toplam reddedilen miktar 653,97 TL’nin karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 3.200,00 TL kapsamında kaldığı anlaşılmakla, davacı vekilinin temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.