Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : İşe iade


YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı vekili, davacının rahatsızlığı nedeniyle iş akdinin keyfi bir biçimde sonlandırıldığını, işyerinde şoförlüğün dışında yapabileceği pek çok iş alanı bulunduğunu iddia ederek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı işveren vekili, davacının hat şoförü olarak çalışmakta iken sağlık sorunları yaşadığını, 26/12/2014 tarihli dilekçesi ile ... Devlet Hastanesi’nin “otobüs şoförlüğü yapması sakıncalıdır” kararını içeren sağlık kurulu raporunu sunarak geri hizmet talebinde bulunduğunu, davalı şirket tarafından yapılan araştırma ve değerlendirmeler sonucunda davacının istihdam edileceği boş ve uygun bir pozisyon bulunmadığını, zorunlu olarak davacının tüm yasal hakları ödenmek sureti ile hizmet akdine 23/01/2015 tarihinde son verildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacının koşullarına ve talebine cevap veren davalı şirketin istihdam ihtiyacının olup olmadığı, personel hareket listeleri, fazla çalışma saatleri, görev değişimleri, geçici görevlendirmeler v.b. Personel ve İnsan Kaynakları uzmanı bilirkişi marifetiyle araştırılmış, bilirkişinin gerekçeli raporundaki tespitlere göre; davacının, mevcut durumuna uygun olabilir olan net bir istihdam alanının tespit edilemediği, davalı işveren tarafından yapılan fesih geçerli nedene dayandığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğine göre, davacının 26/12/2014 tarihli dilekçesi ile, “ekte sunduğum rapora istinaden geri hizmette değerlendirilmem hususunda gerekenin yapılmasını saygılarımla arz ederim” şeklinde işverenden görev yeri değişikliği talebinde bulunduğu, dilekçesi ekinde sunduğu ... İlçe Devlet Hastanesinin 23/01/2014 tarihli Sağlık Kurulu raporunda “hastanın yapılan muayenesindemenisküslerin yerleşim bozukluğu, eski yırtık veya yaralanmaya bağlı, tanısı mevcut olup otobüs şoförlüğü yapması sakıncalıdır.” yazdığı, 23/01/2015 tarihli fesih bildirimi ile işveren tarafından sağlık nedeniyle iş akdinin feshedildiği anlaşılmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. maddesi işverene, işçinin davranışlarından ve yeterliliğinden kaynaklanan nedenlerle iş sözleşmesini feshetme yetkisi vermiştir. İşçinin davranışlarından kaynaklanan fesihte takip edilen amaç, işçinin daha önce işlediği iş sözleşmesine aykırı davranışları cezalandırmak veya yaptırıma bağlamak değil; onun sözleşmesel yükümlülükleri ihlale devam etmesi, tekrarlaması rizikosundan kaçınmaktır. İşçinin davranışları nedeniyle iş sözleşmesinin feshedilebilmesi için, işçinin iş sözleşmesine aykırı, sözleşmeyi ihlal eden bir davranışının varlığı gerekir. İşçi, kusurlu davranışı ile sözleşmeye aykırı davranmış ve bunun sonucunda iş ilişkisi olumsuz bir şekilde etkilenmişse, işçinin davranışından kaynaklanan geçerli bir fesih söz konusu olur. Buna karşılık, işçinin kusur ve ihmaline dayanmayan sözleşmeye aykırı davranışlarından dolayı işçiye bir sorumluluk yüklenemeyeceğinden işçinin davranışlarından kaynaklanan geçerli fesih nedeninden de bahsedilemez.
İşçinin davranışlarından ve yeterliliğinden kaynaklanan nedenler, aynı yasanın 25. maddesinde belirtilen nedenler yanında, bu nitelikte olmamakla birlikte, işyerlerinde işin görülmesini önemli ölçüde olumsuz etkileyen nedenlerdir. İşçinin davranışlarından veya yetersizliğinden kaynaklanan nedenlerde, iş ilişkisinin sürdürülmesinin işveren açısından önemli ve makul ölçüler içinde beklenemeyeceği durumlarda, feshin geçerli nedenlere dayandığını kabul etmek gerekecektir.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 25/I-b maddesi uyarınca “işçinin tutulduğu hastalığın tedavi edilemeyecek nitelikte olduğu ve işyerinde çalışmasında sakınca bulunduğunun Sağlık Kurulunca saptanması kaydı ile hastalık, kaza, doğum ve gebelik gibi hallerde işveren için iş sözleşmesini bildirimsiz fesih hakkının; belirtilen hallerin işçinin işyerindeki çalışma süresine göre 17 nci maddedeki bildirim sürelerini altı hafta aşmasından sonra doğacağı” kurala bağlanmıştır. Anılan maddeye göre davacının rahatsızlığı nedeni ile devamsızlığının ihbar öneline ilaveten 6 hafta aralıksız devam etmesi halinde, işverenin bildirimsiz fesih hakkı doğmaktadır. Bu fesih nedeni, sağlık nedenlerinden kaynaklanan haklı nedendir.
Somut olayda, davacının rahatsızlığı nedeniyle şoförlük haricinde, davalı şirketin başka kadrolarında çalışıp çalışamayacağı yönünde personel ve insan kaynakları uzmanı bilirkişiden rapor alınmıştır. Ancak, bilirkişi raporu, yeterli açıklıkta olmayıp denetime elverişli değildir.
Yapılacak iş, hukukçu bilirkişinin yanında, insan kaynakları uzmanı ve davacının rapora konu rahatsızlığı hususunda uzman doktor bilirkişi alınarak davalı işyerinde keşif yapılmak suretiyle davacının rahatsızlığına uygun çalışabileceği başka bir kadro olup olmadığı, feshin son çare olması ilkesine uyulup uyulmadığı konusunda inceleme yapılıp rapor alınarak çıkacak sonuca göre hüküm kurulması gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 10/02/2016 gününde oybirliğiyle KESİN olarak karar verildi.