Tefecilik yapmak - tehdit - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/4151 Esas 2021/235 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapmak, tehdit
Hüküm : Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa yüklenen tehdit suçundan CMK"nın 237. maddesine göre doğrudan zarar görmeyen Hazinenin bu suçtan açılan kamu davasına katılmasının mümkün olmadığı, mahkemece usulsüz olarak verilen katılma kararının hükmü temyiz hakkı vermeyeceği, bu itibarla söz konusu suçtan kurulan hükmü temyiz yetkisi bulunmadığından 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca katılan Hazine vekilinin tehdit suçu açısından temyiz isteminin REDDİNE, yine katılan ...’in 25/03/2015 tarihli duruşmada yalnızca tehdit suçu açısından katılma talebinin kabulüne karar verildiği anlaşılmakla, tefecilik suçu açısından müşteki ... vekilinin temyiz talebinin CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
İncelemenin katılan Hazine vekilinin tefecilik suçundan kurulan beraat hükmüne, katılan ... vekilinin tehdit suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
A) Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik olarak katılan ... vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olup, katılan ... vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, hükmün ONANMASINA,
B) Sanık hakkında tefecilik suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik olarak katılan hazine vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Sanık hakkında tefecilik suçundan beraat kararı verilmiş ise de; dosyadaki mevcut delillerin hüküm kurmaya yeterli olmadığı nazara alınarak, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması bakımından sanığın tefecilik yapıp yapmadığı hususunda kolluk araştırması yaptırılmasından, ilgili icra dairelerinden sanığın alacaklı olduğu icra dosyalarının araştırılması ve borçlu gözüken kişilerin faiz karşılığı sanıktan ödünç para alıp almadıkları konusunda tanıklıklarına başvurulmasından ve sanığın vergi mükellefi olduğunun tespiti halinde gerektiğinde hakkında Vergi Tekniği Raporu düzenlettirilmesinden sonra hasıl olacak sonuca göre hukuki
durumunun tayin ve takdir edilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin, müştekinin beyanına ve dosyada mevcut dekonta göre suça konu ödünç paranın en son verilme tarihi olan 11/07/2014 olarak gösterilmemesi,
Yasaya aykırı, katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21/01/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.