Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/2309 Esas 2014/8155 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2309
Karar No: 2014/8155
Karar Tarihi: 28.04.2014

Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/2309 Esas 2014/8155 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın mühür bozma suçlamasıyla yargılandığı ancak suçun işlendiği tarihten temyiz inceleme tarihine kadar dava zamanaşımının gerçekleştiği sonucuna vararak beraat kararı vermiştir. Yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu durumda, sanık hakkındaki kamu davası düşürülmüştür. Kararda, suçun cezasının türü ve üst sınırı itibariyle yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK'nın 102/4 ve 104/2 maddelerinde öngörülen dava zamanaşımı süresinin uygulanacağı belirtilmiştir. Kararın temeli olan kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/4 ve 104/2, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8 maddeleridir.

11. Ceza Dairesi 2014/2309 E. , 2014/8155 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Beraat

5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “mühür bozma” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği 21.09.2004 tarihinden, temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nun 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 28.04.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.