Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/4988 Esas 2020/6689 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4988
Karar No: 2020/6689
Karar Tarihi: 30.06.2020

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/4988 Esas 2020/6689 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mala zarar verme suçundan 2.000 TL adli para cezasına çarptırılmış ve bu hüküm temyiz edilmiştir. Ancak, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olduğu için, bu hükümün temyizi mümkün değildir.
Sanık ayrıca, hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından da mahkum olmuştur. Ancak, mahkemenin verdiği kararın açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar kesinleştiği için, zamanaşımı süresi işlememiştir. Bu nedenle, sanığa yüklenen suçlar için öngörülen cezaların türü ve üst sınırlarına göre, 12 yıllık kesintili zamanaşımı suç tarihi olan 29.04.2005 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş olduğundan, hükümler bozulmuştur. Bu durumda, sanık hakkında açılan kamu davası, 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e ve 67/4. maddeleri gereğince zamanaşımı nedeniyle düşmüştür.
Kanun maddeleri:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un ek 2. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. ve 322. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nin 142/1-b, 116/2, 119/1-c, 66/1-e ve 67/4. maddeleri.

13. Ceza Dairesi 2020/4988 E. , 2020/6689 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanık ...’nın temyiz itirazının REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 09.09.2015 tarihinde kesinleştiği ve sonradan 23.09.2016 tarihinde yeniden suç işlemesi üzerine hükmün açıklandığı, buna göre bu iki tarih arasında zamanaşımı süresinin işlemediği de göz önünde bulundurularak yapılan incelemede,
Sanığa yüklenen ve 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 116/2, 119/1-c maddelerine uyan hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarının gerektirdiği cezaların türü ve üst sınırlarına göre; aynı Kanun’un 66/1-e, 67/4 maddelerinde öngörülen 12 yıllık kesintili zamanaşımının suç tarihi olan 29.04.2005 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 67/4. maddeleri gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 30/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.