Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/11911 Esas 2016/8523 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
... 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 09/06/2016 tarih ve 2016/617-2016/654 D.İş sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi karşı taraf (alacaklı) vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
İtiraz eden (borçlular) vekili; müvekkili şirketin kullandığı krediye diğer müvekkillerinin kefil olduğunu, ancak borçlular ... ve ..."e ait taşınmazların da borç için ipotek verildiğini, ipotekli taşınmazların borcu karşılamaya yeteceğini ileri sürerek ihtiyati haczin kaldırılmasını istemiştir.
Alacaklı vekili; ipotekli taşınmazlar satılsa dahi borcu karşılamaya yetmeyeceğini savunarak itirazın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; ... ve ..."e ait taşınmazlar üzerine ipotek tesis edildiği, ipoteğin hem asıl borçlunun borçlarını hem de kefillerin kefaletten kaynaklanan borcunu teminat altına aldığı, kefil ... yönünden ise alacak rehinle teminat altına alınsa bile kefil yönünden takip yapılmasında, ihtiyati haciz kararı verilmesinde yasaya aykırı bir durum söz konusu olmadığı gerekçesiyle borçlular ..., ... ve ... ve Tic. Ltd. Şti yönünden itirazın kabulü ile bu borçlular hakkında verilen ihtiyati haczin kaldırılmasına, borçlu ... yönünden itirazın reddine karar verilmiştir.
Kararı, karşı taraf (alacaklı) vekili temyiz etmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, karşı taraf (alacaklı) vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, karşı taraf (alacaklı) vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 31/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.