Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2008/9420 Esas 2008/18158 Karar Sayılı İlamı

Davacı,  sigortalılık başlangıç tarihini 13.1.1976 tarihli olduğunun tespiti ile yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tesbitine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre, davacının sigortalılık başlangıç tarihinin yurt dışında çalışmaya başladığı ve 18 yaşını doldurduğu tarih olan 03.08.1978 olduğunun tespitine ilişkin verilen karar yerinde olduğu anlaşıldığından davalı Kurum vekilinin  aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddi gerekir. 
2-Dava; davacının yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davacının 01.03.2005 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı almaya hak kazındığının tespitine karar verilmiş ise de varılan bu sonuç doğru değildir.
Davacının Sigortalılık başlangıç tarihinin 03.08.1978 olduğu ve tahsis talep tarihi olan 24.02.2005 tarihi itibari ile 3201 sayılı yasa kapsamında Almanya’da geçen 03.08.1978-12.10.2004 tarihleri arasındaki çalışmalarını kuruma borçlanarak 26 yıl 4 ay 21 gün sigortalı ve 6320 prim ödemesi bulunduğu konusunda ihtilaf yoktur. Uyuşmazlık davacının yaşlılık aylığı şartlarının yurt dışı borçlanmasını yaptığı tarih olan 24.02.2004 tarihinde yürürlükte olan 506 sayılı yasanın 60/A-b maddesi uyarınca mı yoksa 25.08.1999 tarih ve 4447 sayılı yasanın 17 maddesi ile 506 sayılı yasaya eklenen geçici 81 hükümlerine göre mi belirleneceği noktasında toplanmaktadır.
 506 sayılı Yasa"nın geçici 81/A maddesi; Bu kanun yürürlüğe girdiği tarihten önceki yürürlükte bulunan hükümlere göre yaşlılık aylığı bağlanmasına hak kazanmış olanlar ile sigortalılık süresi  18 yıl ve daha fazla olan kadınlar ve sigortalılık süresi 23 yıl ve daha fazla olan erkekler hakkında, bu kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce yürürlükte bulunan hükümler uygulanacağını kabul etmiştir. Yurt dışı hizmet borçlanmasının yapıldığı 12.10.2004 tarihinde yürürlükte bulunan 506 sayılı yasanın 60/A-b maddesi ile ise  sigortalının yaşlılık aylığından yararlanabilmesi için kadın ise 58, erkek ise  60 yaşını doldurmuş olması, 25 yıldan beri sigortalı bulunması ve en az 4500 gün prim ödemesi gerektiğini kabul etmiştir.
Somut olayda davacı, 3201 sayılı Yasa kapsamında Almanya’da geçen 03.08.1978-12.10.2004 tarihleri arasındaki çalışmalarını kuruma 22.11.2004 tarihinde ödemiştir. 4447 sayılı yasanın 17 maddesi ile 506 sayılı yasaya eklenen geçici 81 maddesinin yürürlüğe girdiği 08.09.1999 tarihinde Türkiye’de Sosyal Sigortalar Kapsamında sigortalı olarak çalışması bulunmadığı gibi 3201 sayılı yasa kapsamında yapılmış bir borçlanma da bulunmamaktadır.  Bu durumda davacının yaşlılık aylığı bağlanma koşullarının 3201 sayılı yasa kapsamında Kuruma borçlanmanın yapıldığı 22.11.2004 tarihinde yürürlükte bulunan 506 sayılı yasanın 60/A-b maddesine göre değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 24.11.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.