MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işverene ait işyerinde 19.07.2009-01.05.2010 ve 01.01.2011-16.06.2014 tarihleri arasında pişirici ustası olarak çalıştığını, rızası dışında sürekli fazla çalışma yaptırıldığını, çalıştığı dönem boyunca yıllık izin hakkının kullandırılmadığını, dini ve milli bayramlarda sürekli çalıştığını, çalışmalarının karşılığının ödenmediğini, sosyal güvenlik kurumuna gerçek ücreti üzerinden bildirimde bulunulmadığını, bu sebeplerle iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile birkısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, yargılama aşamasındaki beyanlarında davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere, tüm dosya kapsamına ve özelllikle temyiz edenin sıfatı ve temyiz nedenlerine göre; davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücreti alacağının hesaplanması hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 26. maddesi “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” hükmü uyarınca taleple bağlılık kuralına aykırı olarak talepten fazlasına karar verilmesi usule aykırıdır.
Somut olayda, davacının davalı işyerinde pişirici ustası olarak çalıştığı sabit olup; mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, tanık beyanları, dosya kapsamı, hayatın olağan akışı dikkate alınmak suretiyle davacının günde 11 saat çalıştığı, 1,5 saat ara dinlenme kullandığı, günlük 2 saat, haftalık 12 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmek suretiyle fazla çalışma ücreti alacağı hesaplanmıştır. Ancak davacı vekili dava dilekçesinde, müvekkilinin çalışma saatlerini açıkça belirtmiş olup; müvekkili davacının haftaiçi 24.00-10.00, haftasonu cumartesi ve pazar günlerinde 24.00-13.00 saatleri arasında çalıştığını ifade etmiştir. Buna göre, hükme altına alınan bilirkişi raporunda davacının talebi aşılmak suretiyle, haftanın altı günü, günde 11 saat çalıştığının kabulü özellikle haftaiçi çalışmaları bakımından hatalı olmuştur. Dosya kapsamı ile dava dilekçesi içeriği birlikte değerlendirilmek suretiyle, davacının haftaiçi günde 10 saat çalıştığı, haftanın beş günü bu şekilde çalıştığı, cumartesi günü ise 11 saat çalıştığı ve temyiz edenin sıfatına göre ara dinlenme süresinin birbuçuk saat kabulü ile davacının haftalık 7 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmek suretiyle fazla çalışma ücreti alacağı hesaplanması gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hesaplama yapılarak fazla çalışma ücreti alacağının hatalı hüküm altına alınması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.